لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
رفتار سیاست خارجی ایالات متحده در قبال ایران
برقراری روابط ایران و آمریکا به سال 1265 ه.ش باز میگردد . در این دوره روابط دو کشور عمدتاً جنبه فرهنگی داشت و آمریکایی ها در حوزه فرهنگی به ویژه آموزش و تأسیس مدرسه در ایران فعالیت می کردند در نتیجه برداشت خوش بینانه ای از آمریکایی ها در ذهن مردم ایران شکل گرفته بود .
این امر به این دلیل نیاز بود که آمریکا هنوز به نفوذ سیاسی و اقتصادی فرامنطقه ای دست نیافته بود و مردم ایران به منافع و علایق واقعی آمریکاییان پی نبرده بودند بعلاوه خدمات فرهنگی آنان بدون چشم داشت مالی انجام می گرفت که مورد توجه مردم ایران قرار گرفت در زمان مشروطیت مردم ایران اقبال بیشتری به آمریکایی ها از خود نشان دادند .
انقلاب مشروطه که با فداکاری مردم ایران و رهبری روحانیت ، تجار و روشنفکران به ثمر نشست متأثر از خشم و نارضایتی مردم از استبداد داخلی و استعمار انگلیس و روسیه بود .
مشروطه خواهان حضور و نفوذ دو قدرت جهانی یعنی روس و انگلیس در ایران را عامل اصلی فقر و عقب ماندگی کشور می دانستند.لذا با توجه به تحولات شگرف در جهان آن روز حضور یک نیرو و قدرت سوم در عرصه روابط خارجی ایران را ضروری می دانستند .به عقیده آنان ، ایران با استمداد از یک قدرت بیگانه دیگر که متامع استعماری یا سابقه استعماری نداشت می توانست علاوه بر این که از یکه تازی دو ابر قدرت سنتی در ایران بکاهد از دستاوردها و توانایی های آن کشور نیز استفاده نماید .
از این رو ایالات متحده به عنوان کشوری که در بین ملل منطقه خلیج فارس سابقه استعماری نداشت مورد توجه مردم ایران قرار گرفت . بر این اساس دولت و مجلس دوم مشروطه تصمیم گرفتند که از وجود مستشاران خارجی استفاده نمایند . لذا برای تنظیم امور مالی از دولت آمریکا تقاضای تعدادی مستشار نمودند. به دنبال این درخواست مورگان شوستر در رأس هیأتی در سال 1290 به ایران آمد . وی پس از مدتی اعتماد مجلس را جلب و اختیارت وسیعی را کسب نمود و توانست به امور مالی و حتی گمرکات ایران سر و سامان بخشد . اما شوستر به دلیل مخالفت های روس و انگلیس با ادامه کار وی در ایران پس از 8 ماه خدمت ناگزیر از ترک ایران شد با این حال آمدن شوستر به ایران زمینه ساز ورود مستشاران آمریکایی به ایران در مقاطع بعدی شد .
در دوره مشروطیت روابط ایران و آمریکا بر خلاف دوره قبل تنها به امور فرهنگی محدود نبود بلکه نفوذ آمریکا در حوزه اقتصادی نیز گسترش یافت . دولت آمریکا مدعی بود که دخالت مستقیم در این امر ندارد اما همواره از حضور کمپانی های نفتی و شرکت های اقتصادی خود در ایران حمایت می کرد .
با این حال حضور قدرت مندانه استعمار بریتانیای کبیر در عرصه فعالیت های نفتی باعث شد که علی رغم درخواست شرکت های آمریکایی و دولت ایران آنها نتوانند در ایران جای پای خود را محکم کنند . در مجموع تصور مردم ایران نسبت به آمریکا هنوز توأم با خوشبینی بود و آنها پی به ماهیت توسعه طلبانه و زیاده خواهانه امریکا نبرده بودند.
شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین به ویژه امریکا ، ایرانیان را بهت زده کرد زیرا انتظار نداشتند که آمریکاییان بدون توجه به بی طرفی ایران کشورشان را اشغال کنند از جنگ جهانی دوم به بعد نفوذ آمریکا در جامعه ایران به طور فزاینده ای توسعه یافت . به طوری که بسیاری از امور کشور تحت نظارت مستشاران آمریکا قرار گرفت .
همان طور که قبلاً اشاره شد تا قبل از جنگ جهانی دوم تلاشهای امریکا برای یافتن جای پای اقتصادی در ایران به علت مخالفت روس و انگلیس عقیم مانده بود . اما جنگ جهانی دوم و قدرت گیری آمریکا فرصت مناسبی را برای طرح خواسته های قدیمی این کشور ایجاد کرده بود . از یک سو حضور نیروی های اشغال گر باعث وخامت اقتصاد ایران شد و از سوی دیگر عدم توانای سازمان ها و دستگاه های دولتی ایران در برخورد با مشکلات ناشی از جنگ ، موجب مطرح شدن مسئله استخدام مستشاران خارجی برای وزارت خانه ها و سازمان های مختلف دولتی ایران شد .
دولت ایران با وجود ناخرسندی از اشغال ایران توسط امریکا تصمیم گرفت که از مستشاران امریکایی استفاده کرد زیرا هنوز آمریکا نسبت به شوروی و انگلیس در نزد ملت ایران وجه بهتری داشت . از جنگ جهانی دوم به بعد نفوذ آمریکا در جامعه ایران به شکل فزاینده ای افزایش یافت به طوری که بسیاری از مستشاران آمریکایی در بسیار ی از امور کشور نظارت می کردند علاوه بر علایق نظامی و سیاسی امریکا درصدد دستیابی به جایگاه و موقعیت مناسب در اقتصاد ایران نیز بودند.
پس از خروج کلیه نیروهای متفق از ایران آمریکا در عرصه جهانی سیاست جدیدی را اتخاذ کرد .در 12 مارس 1947 ترومن رئیس جمهور امریکا در زمینه جلوگیری از نفوذ توسعه طلبانه کمونیزم نطقی ایراد کرد که به دکترین ترومن معروف است اگرچه در این نطق نامی از ایران برده نشد اما به وضوح می توان در یافت که یکی از اهداف مورد نظر دکترین مزبور ایران بود .
براساس دکترین ترومن در 17 خرداد 1326 قراردادی به ارزش 10 میلیون دلار برای خرید اسلحه و تجهیزات نظامی با آمریکا منعقد شد . در همین ماه
رفتار سیاست خارجی ایالات متحده در قبال ایران