دانلودتحقیق درمورد جغرافیا

اختصاصی از ژیکو دانلودتحقیق درمورد جغرافیا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 72

مشخصات جغرافیایی (10)و(16)

استان بوشهر با مساحت 653/27 کیلومتر مربع بصورت نواری ساحلی بین خلیج فارس و کوهپایه های زاگرس قرار گرفته است گستره استان بوشهر بین تا عرض شمالی و تا طول شرقی در امتداد شمال غربی-جنوب شرقی واقع شده و بلحاظ کمی عرض جغرافیای در طوقه جنوبی و گرم منطقه معتدله شمالی قرار دارد. بخش مهمی از استان را جلگخ وسیعی تشکیل می دهد که ارتفاع آن از سطح دریا کمتر، از 300 متر است و در حقیقت ادامه جلگه وسیع خوزستان می باشد که عرض آن در امتداد نصف النهار، در برخی از نقاط مرکزی به 100 کیلومتر بالغ می گردد. این جلگه در قسمت جنوبی استان به باریکه ای تبدیل می گردد که عرض آن باریکتر از یک کیلومتر نیز کمتر است. در این قسمت کوهپایه های زاگرس عملاً به خلیج فارس می پیوندد. ارتفاعات منطقه، محدود و از دسترس قسمتهای مرتفع زاگرس بسیار دور است.

مرتفع ترین ناحیه استان را بخش کوهستانی شرق برازجان و شمال خورموج تشکیل می دهد. در منطقه اخیر بام استان بوشهر بصورت یک منطقه ارتفاعی به فراز 1950 متر قرار گرفته است. سایر مناطق مرتفع نظیر کوه سیاه(1691 متر) کوههای دشتستان(1341 متر) کوه مند(789 متر)، ارتفاعی کمتر دارند.

بخش کم ارتفاع استان بوشهر در حقیقت جلگه های آبرفتی رودخانه های مند و حلّه می باشند که از رشته کوههای زاگرس در فارس سرچشمه می گیرد.

استان بوشهر در حاشیه جنوب شرقی با استان هرمزگان، در شرق با استان فارس و در شمال و شمال غربی با استانهای خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد، مجاور می باشد.

بارندگی این استان، صرفنظر از قسمتهای شرقی آن، از سایر سواحل خلیج فارس بیشتر است، در نواحی ساحل مرکزی بین 250-200 میلیمتر دور نواحب مرتفع عموماً بین 250 تا 300 میلیمتر تغییر می کند. در نواحی محدودی از مناطق مرتفع میزان متوط بارندگی 500 میلیمتر در سال می رسد.

بخش اعظم استان بوشهر جزء اقالیم گرم محسوب می شود. نوار ساحلی استان در طبقه بندیهای کلاسیک جزء مناطق خشک گرم شدید، نواحی مجاور آن که بین ساحل و کوهپایه ها قرار گرفته است در دسته مناطق خشک گرم میانه و بالاخره بخشی از کوهپایه ها جزء مناطق گرم ضعیف قرار می گیرند. در مناطق مرتفع استان تیپ آب و هوای خشک معتدل و تیپ های فرعی با گسترة بسیار کوچک نیز تشخیص داده شده است.

1-2-آبهای سطحی

بر اساس نقشه خطوط همباران که طی مطالعات هواشناسی استان بوشهر تهیه شده است کل ریزشهای جوّی استان بطور متوسط حدود 6 میلیارد متر مکعب در سال برآورد می گردد. حال بفرض اینکه 20 درصد از میزان مذکور به جریان سطحی تبدیل گردد، میتوان گفت که کل جریانهای سطحی سالانه استان بطور متوسط حدود 2/1 میلیارد متر مکعب خواهد بود. علاوه بر ان، تعدادی رود مهم و پرآب نیز از خارج محدوه جغرافیایی استان وارد استان بوشهر می گردد که مهمترین آنها عبارتند از رودخانه مند، شاهپور و دالکی.

میزان آبدهی متوسط سالانه رودهای مذکور بترتیب حدود 1370،420،410 میلیون متر مکعب بوده، جمعاً 2/2 میلیارد متر مکعب جریان سطحی استانهای مجاور را به جریانهای سطحی سالانه استان بوشهر بطور متوسط بترتیب به 6/3 میلیارد متر مکعب می باشد. رودخانه های استان را می توان به دو گروه دائمی و فصلی تقسیم نمود. ذیلاً به بررسی وضعیت مهمترین رودخانه های استان پرداخته می شود:

1-3-رودهای دائمی(21)

1-3-1-رودخانه مند:پرآبترین رود واقع در استان بوشهر رود مند می باشد که این رود از ارتفاعات شمال غربی شیراز سرچشمه گرفته پس از عبور از مجاورت دشتهای کوار، خفر، کازرین، شرف خلیل و لاغر، و همچنین تلاقی با رودخانه