پروین اعتصامی فرزند یوسف اعتصام الملک آشتیانی در سال 1285 هجری شمسی در تبریز بدنیا آمد. چون پدرش مردی فاضل و دانشمند بود از همان کودکی، فارسی و عربی را نزد پدر و آموزگاران خصوصی فرا گرفت. وی از 8 سالگی زبان به شاعری گشود و هنگامی که در عنفوان جوانی درگذشت، در شمار معروف ترین شاعران زمان بود.
پروین به پیشنهاد پدرش برای فراگیری زبان انگلیسی وارد کالج آمریکایی تهران شد و پس از آن در سفرهای داخل و خارج همراه پدر بود. نخستین شعرهایش را در مجله بهار که پدرش منتشر می کرد؛ چاپ کرد و اهل ادب، او را تشویق بسیار کردند.
حشر و نشر پدر با ادبا و نویسندگان مشهور از عوامل دیگر تقویت ذوق و قریحه شاعری او بشمار می رود. یکی از مشوقین راستین او ملک الشعرای بهار بود که بعدها بر دیوان او مقدمه نوشت. پدر او قطعات دلکش و زیبا را از کتب خارجی به فارسی ترجمه و دختر خردسالش را تشویق می کرد تا آن ها را به نظم در آورد. همین امر سبب علاقه مفرط پروین به شعر و شاعری و سبب ورود او به عرصه شعر و شاعری شد. پروین در زندگی زناشویی خود ناکام بود؛ چون بیش از دوماه نتوانست با همسر خود زندگی کند وبه دلیل عدم توافق اخلاقی از او جدا شد و به تهران بازگشت وی در اشعار خود قطعات دردناکی در عطوفت به کودکان و درماندگان سروده است که شاید طعم تلخ ناکامی در ازدواج، در آن بی تأثیر نبوده باشد.
اندیشه های او نو و متضمن نکات اجتماعی و اخلاقی و انتقادی هستند؛ و تمثیلات نغز و اندرزهای حکیمانه و تفکرات او مایه شگفتی است. پروین در اغلب آثار خویش مانند مادری مهربان با فرزندان دلبند خویش سخن می گوید؛ واقع بین است و بدین سبب تلخی های حیات را خوب درک می کند و آن را به خواننده عرضه می دارد.
در قصاید خود پیرو سبک شاعران قرن پنجم و ششم بخصوص ناصر خسرو است و قطعات، مثنویها و غزلیات او غالباً ساده هستند و به شیوه عراقی سروده شده اند، بیشتر قطعات او به صورت «مناظره» هستند. دو طرف مناظره در شعر وی گاهی دو انسان هستند مانند: دزد و قاضی، مست و هشیار، یا دو جانور همچون: گربه و شیر، مور و مار، یا دو شیء مثل: سیر و پیاز، کرباس و الماس، گل و شبنم.
پروین در روزگاری می زیست که اختناق سیاسی و مشکلات اجتماعی زیادی مشهود بود، ولی او برخلاف شعرای دیگر، با تکیه بر لطافت روح و مناعت اندیشه به جای منعکس ساختن اوضاع اجتماعی و سیاسی نامطلوب، با طرح کلیات اخلاقی و بیان فقر و محرومیت و نیازهای شدید عاطفی به ویژه در نسل جوان، بنوعی برداشت اجتماعی - اخلاقی بسنده کرده است.
پروین اعتصامی از شاعران بزرگی است که شعرهایش همیشه در دل و عقل باقی می ماند. او گرچه عمری دراز نداشت اما در همین اندک زمان هم توانست جایگاهی رفیع در شعر ایران به دست آورد. علی هاشمی سالها قبل با برخی اعضای خانواده پروین گفت وگو کرده است.
هاشمی می گوید: در خیابان فلسطین امروزی با مادر و برادر نزدیکش شادروان ابوالفتح اعتصامی دیدارها داشتم که نتیجه آن گفت وگوها تنها یک بیت شعر ترکی از پروین بود که دستخطی از خود او را پیش رو می گذاشت. آن نشست ها و گفت وگوها در برنامه هایی که از کانال ۳ تلویزیون پخش می شد، به طور ثابت به نمایش درآمد. افسوس که بعد از ۴۰ سال اثری از آن برنامه ها نیست. آن روزها از نوار ویدئو و ضبط تصاویر خبری نبود.
شامل 15 صفحه word
دانلود تحقیق پروین اعتصامی
