تحقیق در مورد کشت موز

اختصاصی از ژیکو تحقیق در مورد کشت موز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:57

 فهرست مطالب

7-1- گروههای ژنتیکی و رقمهای اصلی مورد استفاده در جهان

1-7-1 - گروه AA

1-1-7-1- ساکریر

2-1-7-1 - پیسانگ آمبون پوتی

2-7-1- گروه AAA

1-2-7-1- زیر گروه گروس میشل

2-2-7-1- زیر گروه کاوندیش

1-2-2-7-1 - نوع دووارف کاوندیش

2-2-2-7-1- نوع جاینت ماوندیش

3-2-2-7-1- نوع ربوستا

4-2-2-7-1- نوع لاکتانا

3-2-7-1- زیر گروه ردوگرین رد

3-7-1- گروه AAAA

1-3-7-1-Bodles Altafort

2-3-7-1- FHIASH3436

4-7-1-گروه AB

5-7-1- گروه AAB

1-5-7-1-زیر گروه پلانتین

1-1-5-7-1-نوع پلانتین «فرنچ»

2-1-5-7-1- نوع پلانتین هورن

2-5-7-1 - موزهای AAB مورد استفاده برای مصرف تازه

1-2-5-7-1- میسور :

2-2-5-7-1 - سیلک

تتراپلوئید خیلی نادر هستند . گسترش مناطق تحت کشت موز تریپلوئید بیش از 100 برابر مناطق زیر کشت موز دیپلوئید است . تریپلوئیدها محکم تر و بسیار قوی تر بوده و آسانتر رشد می نمایند . قبل از اینکه یک کلن رده بندی شود لازم است از نظر پلوئیدی شناسایی گردد که این عمل می تواند بطور سیتولوژیکی از طریق شمارش تعداد کروموزوم انجام گیرد . از نظر مورفولوژی ، تریپلوئیدها و تتراپلوئیدها بزرگتر و خیلی قوی تر از دیپلوئیدها بوده و ضخامت و اندازه سلول هر دو با افزایش پلوئید افزایش می یابد . فن امتیاز دهی ، بر اساس 15 خصوصیت گیاه ، امکان امتیاز دهی از دامنه 15 (آکومیناتای خالص) تا 75 (بالبیزیانای خالص) را مهیا می سازد . امتیازهای حد واسط بر اساس رابطه نسبی گونه ها بعلاوه سطوح پلوئیدی دو رگه های واقع در این دو واحد هستند . سیموندز و شفرد (1955) و استوور و سیموندز (1988) گروهها و امتیازهای نشان داده شده در جدول 5 را برای رده بندی دامنه ای از موزهای خوراکی مورد استفاده قرار داده اند . سیلایوی و کاموکالو (1987) بر همین اساس 137 رده بندی را به بانک ژنتیکی تای اضافه کردند. آنها بعضی کمبودها را در طبقه بندی اولیه تشخیص داده و آنرا اصلاح نمودند (جدول 6).

جدول 5 - رده بندی موزهای خوراکی توسط سیموندز و شفرد (1955) و استور و سیموندز (1987)

گروه ژنومی                     امتیاز

دیپلوئید AA                  23-15

تریپلوئیدAAA              23-15

تریپلوئید AAB           46-26

دیپلوئید   AB                      49

تریپلوئید     ABB          63-59

تتراپلوئید ABBB                67

جدول 6- رده بندی سایلایوای وکالو(1987)

گروه ژنومی                     امتیاز

AAA/AA                  25-15

AAB                            46-26

ABB                            67-59

ABBB                        69-67

BB/BBB                   75-70

بنظر می رسد در تمام رده بندی های موز در مورد این مسئله که نمی توان یک اسم ساده به تمام موزهای خوراکی داد ، توافق شده است . اصولاً اصطلاح آکومیناتا برای موزهای دیپلوئیدی (AA) و تریپلوئیدی (AAA) بکار می رود که شکلی از موزها را بعنوان دسر میوه مصرف می شوند در بر گرفته و شامل «پیسانگ ماس»   گراندناین هستند . بطور مشابه با لبیزیانا برای موزهای دیپلوئیدی بدون بذر (BB) و تریپلوئیدی (BBB) که مصرف شان بصورت پخته است بکار می رود که بترتیب شامل آبوبون و سابا هستند . گونه های دورگه زیادی وجود دارند که نمی توانند اسم اختصاصی داشته باشند ، زیرا دارای ترکیبات مخلوط و اختلاط کروموزومی بوده و لذا برای جلوگیری از بروز اشتباه بر اساس یک قرارداد پذیرفته شده جهانی ، در تمام این ارقام ابتدا جنس موز ، بدنبال آن تفکیک کد گروه جنسی و سطوح کروموزومی و سپس اسم زیر گروه (در صورتی که وجود داشته باشد ) و بدنبال آن اسم عامه رقم قرار می گیرد .

مثالهایی از این مورد عبارتند از :

Musa AAA(Cavendish subgroup) Grand Nain

Musa AAA(plantain subgroup) Horn

Musa BBB Saba

Musa AB Ney poovan

7-1- گروههای ژنتیکی و رقمهای اصلی مورد استفاده در جهان

1-7-1 - گروه AA

1-1-7-1- ساکریر

مترادف پیسانگ ماس در مالزی و اندونزی است . دارای میوه های زیر ، شیرین با پوست نازک و طلائی بوده و به بیماری پانامائی مقاوم است ، اگرچه پیسانگ ماس نسبت به تریپلوئید تنه کوچکتری داشته و میوه کمتر می دهند ولی مهمترین رقم موز در مالزی محسوب می شود .