دانلود تحقیق تاریخچه هندبال در جهان

اختصاصی از ژیکو دانلود تحقیق تاریخچه هندبال در جهان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل:  ورد ( قابلیت ویرایش ) 

---

قسمتی از محتوی متن ...

تعداد صفحات : 21 صفحه

تاریخچه هندبال در جهان گروهی هندبال را مثل ورزشهایی چون بوکس- کشتی و دو از رشته ها ی سنتی المپیک می دانند.
«هومر» شاعر و مورخ یونانی در اثر خود«اودیسه» از ورزش هندبال بنام «اورانیا » یادکرده است درسال 1926 تصاویر مربوط به این بازی روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود کشف شد .
در قرن شانزدهم و هفدهم میلادی تابستانها خانم های درباری و شوالیه ها و شاعران دربار ی این ورزش را سرگرمی خود قرار داده بودند .
کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدی تری با نام رافابل اشپیل معرفی کرد .
که آن را بصورت یازده نفری بازی می کردند .
هندبال شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی بنام هازنا داشت .
پس از اولین جنگ جهانی ((هرمان)) رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد.
البته دکتر((کارل شلنز)) استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، ((فوتبال)) اثر بسیاری بر آن گذاشته است.
قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما ((کارل دیم)) برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد.
اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجام در اوت 1928 ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و ((اوری براندرج)) عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد.
در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و د

متن بالا فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.شما بعد از پرداخت آنلاین فایل را فورا دانلود نمایید

بعد از پرداخت ، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.

تحقیق درمورد هندبال 43 ص

اختصاصی از ژیکو تحقیق درمورد هندبال 43 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 51

هندبال

قانون (1) زمین بازی

(1:1) زمین بازی، محوطه ای است به شکل مستطیل که طول آن 40 و عرض آن 20 متر می باشد. این زمین دارای دو محوطه دروازه (قانون 1:4 و قانون 6) و یک محوطه بازی است. دو خط بلند طولی را خطوط کناری و خطوط کوتاه انتهایی را خط دروازه (بین دو پایه دروازه) یا خط بیرونی دروازه (دو طرف دروازه) می نامند.

زمین بازی حداقل باید در طول خطوط کناری، یک متر و در پشت خط بیرونی دروازه، دو متر حریم داشته باشد. وضعیت زمین بازی نباید به صورتی تغییر یابد که باعث کسب آوانتاژ یکی از تیمها شود.

(1:2) در وسط هر خط دروازه، یک دروازه قرار می گیرد. دروازه ها باید به خوبی در زمین یا دیوار پشت آن نصب شده باشند. ابعاد داخلی هر دروازه 2 متر ارتفاع و 3 متر طول دارد. هر دروازه دارای دو پایه است که به وسیله یک تیر افقی به یکدیگر متصل می شوند. لبه پشتی پایه ها با لبه بیرونی خط دروازه منطبق است. پایه ها و قطعه افقی بالای آنها باید مقطعی به ابعاد 8 سانتیمتر داشته باشند. بخش دروازه که از داخل زمین، نمایان است باید سطوح آن با دو رنگ متفاوت که ضمناً با زمینه پشت دروازه اختلاف واضح داشته باشد، رنگ آمیزی شود. دروازه ها باید مجهز به تور باشند به نحوی که توپ پرتاب شده به دروازه، به سرعت از آن خارج نشود.

(1:3) کلیه خطوط زمین، جزء قسمتی از منطقه ای است که آن را محدود می کند. خط دروازه ها مابین دو پایه دروازه 8 سانتیمتر و مابقی خطوط 5 سانتیمتر پهنا دارد. خطوط بین دو منطقه مجاور را می توان به وسیله رنگی متفاوت از کفپوش مجاور آن منطقه، جایگزین نمود.

(1:4) در مقابل هر دروازه، یک محوطه دروازه قرار دارد (قانون 6). محوطه دروازه به وسیله خط محوطه دروازه محدود و معین می شود (خط 6 متر) که به شرح زیر رسم می گردد:

یک خط به طول 3 متر و به فاصله 6 متر موازی و قرینه با خط دورازه در داخل زمین کشیده می شود (از لبه عقبی خط دروازه تا لبه جلویی خط محوطه دروازه) و این خط از هر طرف با یک ربع دایره به شعاع 6 متر (به مرکز زاویه عقب داخلی پایه های دروازه به خط بیرونی دروازه متصل می شود).

(1:5) خط پرتاب آزاد (9 متر) یک خط مقطّع است که طول هر قطعه و فاصله بین قطعات، 15 سانتیمتر است. این خط به فاصله 3 متر و موازی با خط منطقه دروازه رسم می شود.

(1:6) خط 7 متر یک متر طول دارد و موازی با خط دورازه رسم می شود. فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه 7 متر است و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه کشیده می شود.

(1:7) خط محدودیت دروازه بان (4 متر) به طول 15 سانتیمتر و موازی با خط دروازه کشیده می شود و فاصله این خط با لبه پشتی خط دروازه 4 متر و دقیقاً در مرکز و مقابل دروازه قرار دارد.

(1:8) خط وسط زمین نقاط مرکزی دو خط کناری را به یکدیگر متصل می نماید.

(1:9) خط منطقه تعویض (بخشی از خط کناری) برای هر تیم به فاصله 5/4 متر از خط وسط تعیین شده است. نقطه انتهایی خط منطقه تعویض به وسیله خط موازی با خط وسط و به طول 15 سانتیمتر به سمت داخل خط کناری و 15 سانتیمتر به سمت خارج خط کناری مشخص می گردد.

قانون (2) وقت بازی، علامت پایانی و تایم اوت

وقت بازی

(2:1) وقت عادی بازی برای تمامی تیمهایی که 16 سال به بالا دارند در دو نیمه و هر نیمه به مدت 30 دقیقه است که در بین آن 10 دقیقه استراحت داده می شود. وقت عادی بازی برای تیمهای جوانان، دو زمان 25 دقیقه ای برای گروه سنی 12 تا 16 سال و دو وقت 20 دقیقه ای برای گروه سنی 8 تا 12 سال می باشد. در هر دوی این موارد، زمان استراحت 10 دقیقه می باشد.

(2:2) چنانچه مسابقاتی که برنده آن باید معلوم شود، در پایان وقت عادی، مساوی تمام شود، پس از 5 دقیقه استراحت، بازی در وقت اضافی ادامه خواهد یافت. وقت اضافی شامل دو نیمه 5 دقیقه ای همراه با یک دقیقه استراحت در بین دو نیمه خواهد بود. چنانچه مسابقه پس از وقت اضافی اول مجدداً مساوی شود، پس از 5 دقیقه استراحت، وقت اضافی دوم انجام خواهد شد. این وقت اضافی نیز شامل دو نیمه 5 دقیقه ای همراه با یک دقیقه استراحت بین دو نیمه خواهد بود. در صورتی که مسابقه همچنان مساوی باشد، برنده به وسیله مقررات خاص همان مسابقات، تعیین خواهد شد.

علامت پایانی

(2:3) وقت بازی با سوت داور برای اجرای پرتاب شروع، آغاز می شود. بازی به وسیله علامت پایانی ساعت عمومی یا وقت نگهدار خاتمه می یابد. اگر هیچ نوع علامتی داده نشد، داور برای اعلام پایان وقت، سوت خواهد زد (17:10).

توضیح: در صورتی که ساعت عمومی مجهز به علامت اتوماتیک پایانی در دسترس نباشد، وقت نگهدار از یک ساعت رومیزی با یک کورنومتر استفاده کرده و خاتمه مسابقه را با علامتی که می دهد اعلام خواهد کرد. چنانچه از ساعت اتوماتیک استفاده می شود در صورت امکان باید ترتیبی داده شود تا ساعت از صفر به سمت 30 دقیقه وقت را نشان دهد.

(2:4) خطاها و رفتار خلاف روحیه ورزشی که قبل یا همزمان با اعلام پایان وقت، به وقوع می پیوندد، باید جریمه شود (برای وقت استراحت بین دو نیمه یا پایان مسابقه) حتی اگر به علت همزمانی اعلام پایان وقت و وقوع خطا، نتوان همان موقع خطا را اعلام نمود. داوران فقط پس از آنکه ضرورتاً پرتاب آزاد (به استثنای پرتاب آزاد) یا پرتاب 7 متر اجرا شده و نتیجه بلاواسطه آن به دست آمده باشد مسابقه را پایان خواهند داد.

(2:5) در حالی که پرتاب آزاد یا پرتاب 7 متر در حال اجرا بوده یا قبلاً اجرا شده و توپ در فضا می باشد، اگر علامت پایانی وقت، به صدا درآید (برای وقت استراحت بین دو نیمه یا پایان مسابقه) پرتاب باید تکرار شود. قبل از آنکه داوران، پایان مسابقه را اعلام نمایند باید نتیجه بلاواسطه پرتاب تکرار شده مشخص شود.

(2:6) در هنگام اجرای پرتاب آزاد یا پرتاب 7 متر با شرایط ذکر شده در قانونهای 5ـ2:4 در صورتی که بازیکنان یا مسؤولین تیم، مرتکب تخلف یا رفتار خارج از روحیه ورزشی گردند با جریمه شخصی روبه رو می شوند. به هر حال تخلف، در خلال اجرای چنین پرتابی نمی تواند منجر به یک پرتاب آزاد در جهت مخالف شود.

(2:7) چنانچه داوران، متوجه شوند که وقت نگهدار، زودتر از موعد، پایان مسابقه را اعلام کرده است (برای استراحت بین و نیمه و پایان مسابقه) آنها باید بازیکنان را برای ادامه بازی در زمان باقیمانده در زمین نگهدارند. تیمی که در لحظه وقوع زود هنگام بازی، توپ را در اختیار داشته است، در شروع مجدد بازی نیز صاحب توپ خواهد بود. اگر توپ، قبلاً از جریان بازی خارج شده باشد بازی با پرتابی متناسب با آن، با موفقیت ادامه خواهد یافت. اگر توپ در جریان بازی باشد، بازی با یک پرتاب آزاد متناسب با قانون 13:4 الف، ب ادامه خواهد یافت. اگر نیمه اول (یا وقت اضافی) دیرتر از زمان مقرر به پایان برسد، نیمه دوم باید به همان میزان، کاهش یابد. اگر نیمه دوم (یا وقت اضافی) دیرتر از زمان مقرر به پایان برسد، داوران نمی توانند در این وضعیت، تغییری ایجاد نمایند.

تایم اوت

(2:8) داوران تصمیم می گیرند که وقت بازی چه موقع و برای چه مدت متوقف شود (تایم اوت).

تحقیق و بررسی در مورد هندبال آشنایی با توپ 15 ص

اختصاصی از ژیکو تحقیق و بررسی در مورد هندبال آشنایی با توپ 15 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

یا لطیف

به نام خدایی که زیبایی ها را آفرید

هندبال 2

موضوع:آشنایی با توپ

سرکار خانم : نعمتی

تهیه کننده : منا طیبی

نگاهی بر زمین هندبال

تعریف ومعرفی هندبال

اختصاصی از ژیکو تعریف ومعرفی هندبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

تعریف ومعرفی هندبال :

برای تعریف این ورزش کافی است نوعی بازی بسکتبال را در نظر آوریم که توپ با سرعتی بیش از حدّ معمول در حدود دروازه ها در جریان باشد وبازیکنها با حرارت وجدیت بیشتری سعی کنندبه جای شوت به حلقه ،از پشت یک محوطه ی 6 متری که محوطه ی دروازبان است،توپ را در دروازه ای که از نظر ابعاد تقریباً نصف دروازه فوتبال است وارد نمایند ویک امتیاز کسب کنند.

مشخصات ومزیتهای آن :

هندبال بسیاری از ویژگیهای ورزشهای اساسی مثل دو میدانی وهمچنین نکته های فنّی بیشتر ورزشهای دسته جمعی را داراست ،بنابراین نه تنها به عنوان یک ورزش دسته جمعی جالب ، بدان پرداخته می شود بلکه همراه با ورزشهای دیگر

برای تمرین وکسب بعضی آمادگیهای جسمانی نظیر سرعت ،

چابکی ،استقامت ،مهارت ،دقت ،قدرتوهماهمنگی بین اعصاب وعضله ها مورداستفاده قرار می گیرد .

عامل دیگری که باعث ایجاد لذت واشتیاق دربازیکنان هندبال می شود این است که دستها که وسیله ی حساس وطبیعی بشر است ،در این بازی وظیفه ی اساسی را بر عهده دارد وبیشتر وقت ها بازیکن با تنوع شوت ها واستفاده ازتاکتیکهای عاقلانه ،لذت موفقیت را در شوت به دروازه احساس می کند . سرعتی که لازمه ی موفقیت در بازی هندبال است باعث می شود که بازیکن دارای سرعت عکس العمل بسیاری باشد واز استعداد فریب دادن حریف در هنگام مقابله ،بخوبی آگاه باشد .

بر خلاف ورزشهایی که در آنها با توپ بازی می شود هندبال ،چه در حمله وچه در دفاع ،یک ورزش شدید وخشن محسوب می شود ونوع تکنیک وزیبایی همراه با شجاعت وقدرت که در این ورزش به کار گرفته می شود ،هندبال را ورزشی پر از حرکت وانرژی جلوه گر می سازد. از دیگر مزیتهای هندبال کم هزینه بودن آن است ،زیرا می توان در زمینهای فوتبال وسالن های ورزشی فقط با داشتن یک توپ ودو دروازه به این بازی مفرّح پرداخت .از نظر آموزشی هندبال نیز دارای مزیتهای دیگری چون سهولت فهمواصالت ریشه وتنوع خصوصیات وتقویت صفاتی از قبیل جنبش وتحرک بدنی وتقویت فکروبویژه تقویت روحیه اجتماعی وصفا وصمیمیت وسجایای اخلاقی است.

با همگانی ویکسان شدن مقررات هندبال در چند سال اخیر ،اشکالات مربوط به مبتدیان بسیار کاهش یافته وبرای بازیکنان خوب امکانات بسیاری ازنظر تکنیک وتاکتیک ایجاد

شده است .

در هندبال یازده نفره از زمین فوتبال استفاده می شد وتعداد اعضای تیم یازده نفر بود ولی مدتها است که به این شیوه بازی هندبال انجام نمی شود . برای هندبال هفت نفره ،زمینهای کوچکتر در اندازه های 20*40 متر در هوای آزاد یا در سالن سرپوشیده مورد استفاده قرارمی گیرد. تعداد اعضای تیم هندبال هفت نفره ،برای بازیهای رسمی شانزده نفراست که طبق آخرین مقررات ،همه آنها می توانند به عنوان بازیکن زمین ویا دروازه بان در بازی شرکت کنند.البته برای هر مسابقه فقط دوازده نفر از گروه شانزده نفری حق دارند نام خود را در برگ مسابقه ثبت و در بازی شرکت کنند. تعدادچهارنفر اضافی در آن مسابقه حق حضوردر محوطه تعویض،وحتی نیمکت های تیم شان رانخواهند داشت.

داوری مسابقه هندبال توسط دو داور انجام میگیرد وقت مسابقه60دقیقه می باشد.که در دو نیمه 30دقیقه ای با10 دقیقه استراحت بین آنها انجام می شود.می توان در تمام مدت مسابقه،بدون اجازه داور و تشریفات ویژه،ازافراد ذخیره استفاده کرد مشروط بر اینکه جابجائی از محل مجاز صورت گیرد.درباره تمرین هندبال نخست می توان از تمرینهای مختلف دو،پرتاب وپرش استفاده کردوبه طور کلی تمام بدن باید بخوبی وبه طور یکنواخت تمرین دیده باشند.مردان وزنان به یک نسبت و درتمام فصلهای سال می توانند به بازی هندبال بپردازند.در واقع این ورزش در تکوین شخصیت بازیکنان اثر مهمی دارد،زیرا ورزشکاردر می یابد که ویژگیهای فکری وبدنی اودربه ثمر رسانیدن فعالیتها و کوششهای دوستانش مؤثر است،بنابر این علاقه به همکاری وهمچنین صبروبردباری دروی تقویت می شودوبرد یاباخت مسابقه را باهمین طرزفکرتوجیه خواهد کرد.این ازاثرهای مفیداجتماعی ورزش است که با ورزش

تحقیق درباره ی تاریخچه هندبال

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره ی تاریخچه هندبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تاریخچه هندبال:

هوم تاریخ نوین مشهور یونان در کتاب معروف خود او دیه از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. این بازی که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود، در سال 1926 کشف شد. "هومر" تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود " اودیسه" از ورزش هندبال با نام" اورانیا" یاد کرده است و تصاویر مربوط به این بازی نیز که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوراهای آتن قدیم حجاری شده بود ، در سال 1926 کشف شد.در قرن های شانزدهم و هفدهم میلادی خانم های درباری و شوالیه های به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می پراختند و شاعران وقت ، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند. "کنراد کخ "که یک معلم ورزش آلمانی بود، در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام "رافابل اشپیل" معرفی کرد که از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی از بازی های محلی چکسلواکی به نام "هازنا"داشت. پس از اولین جنگ جهانی "هرمان " رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار کوشش کرد. البته دکتر"کارل شلنز" استاد دانش سرای عالی تربیت بدنی و ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند، پیش تر و در سال 1920، مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاس های خود به مرحله اجرا درآورده بود ، لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند. در کشور های شمالی به دلیل سردی هوا ، برای اجرای این ورزش در سالن ، شکل تازه ای به آن داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1904 تا 1920 با استفاده از بعضی قوانین بازی فوتبال ، در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل ، "فوتبال"اثر بسیاری بر آن گذاشته است. قبل از تشکیل فدراسیون هندبال در آلمان ، این ورزش به ضمیمه فدراسیون های ژیمناستیک و دو و میدانی اداره می شد، اما "کارل دیم" برای یکنواختی آن اقداماتی انجام داد که بعدها به نتیجه رسید.تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین المللی نیز هندبال ، جزو فدراسیون بین المللی دو و میدانی محسوب می شد. اما به دلیل اهمیت هندبال ، این فدراسیون در هشتمین کنگره خود که در سال 1926 برگزار شد ، کمیسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سرانجلم در اوت 1928 ، فدراسیون بین المللی مستقل هندبال با یازده کشور عضو در آمستردام تشکیل شد و "اوری براندرج "عضو هیات مدیره آن ، برای گسترش این ورزش کمک های بسیاری کرد. در همان سال اولین بازی نمایشی هندبال در آمستردام انجام شد و در سال 1931، کمیته بین المللی المپیک اجازه داد که هندبال جزو بازی های المپیک درآید.از سال 1928 تا 1934 فدراسیون بین المللی هندبال گسترش بسیاری یافت و توانست بیش از 25 کشور را به عضویت بپذیرد، سرانجام اولین بازی های بزرگ و رسمی هندبال در المپیک سال 1936 برلن در رشته یازده نفره مردان انجام یافت، و کشورهای آلمان ، اتریش و سوییس به ترتیب مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در سال 1937 در بازی های جهانی دانشگاهی ، مسابقات هندبال نیز انجام شد که آلمان به مقام اول رسید ، سپس در سال 1938 به مناسبت دهمین سال تاسیس فدراسیون بین المللی هندبال ، اولین مسابقات قهرمانی جهان در رشته های هندبال یازده نفره و هفت نفره با شرکت کشورهای آلمان ، دانمارک، هلند، مجارستان، لوگزامبورگ، لهستان ، سوئد، سوییس و چکسلواکی در کشور آلمان انجام شد که در هر دو رشته کشور آلمان به مقام اول نایل آمد و در هندبال هفت نفره ، کشورهای اتریش و سوئد به ترتیب مقام های دوم و سوم را به دست آوردند.پس از دومین جنگ جهانی ، ارتباطات بین المللی به سرعت از سر گرفته شد و به ترتیب ، فدراسیون قدیمی هندبال منحل شد تا این که در ژوئیه سال 1946 با پیگیری کشورهای فرانسه  و سوئد و با شرکت کشورهای دانمارک، فنلاند ، فرانسه ،هلند،نروژ،لهستان و سوییس ، کنگره ای در اسن شهر تشکیل گردید که به ایجاد فدراسیون فعلی هندبال در این شهر منجر شد. سپس در سال 1950 محل این فدراسیون ، به کشور سوییس انتقال یافت ، در استکهلم یک کمیسیون فنی بین المللی تشکیل شد که هدف از تشکیل آن بررسی مقررات هندبال بود. در سال 1947 اولین دوره داوری هندبال در دانمارک تشکیل شد که آثار بسیار مهم و مطلوبی در داوری این ورزش به جای گذاشت.

در سال 1948 فرانسه مسابقات هندبال یازده نفره را با عنوان "جام صلح "برگزار کرد و کشورهای سوئد ، دانمارک،سوییس و فرانسه به ترتیب مقام های اول تا چهارم را به دست آوردند.در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی هندبال یازده نفره در سوییس برگزار شد که کشورهای آلمان ، سوئد، سوییس ، اتریش، دانمارک،هلند، فرانسه و اسپانیا به ترتیب مقام های اول تا هشتم را کسب کردند.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در سوئد برگزار شد و این کشور به مقام اول رسید و کشورهای آلمان و چکسلواکی  به مقام های دوم و سوم رسیدند، در مسابقات بین المللی هندبال یازده نفره نیز که در سال 1955 در آلمان برگزار شد، کشور میزبان به همراه سوییس و شوروی به مقام های اول تا سوم دست یافتند.در سال 1956 مسابقات جهانی هندبال یازده نفره بانوان در آلمان برگزار شد که کشورهای رومانی ، آلمان و مجارستان به مقام های اول تا سوم دست یافتند . سال بعد ، این مسابقات در رشته هندبال هفت نفره در کشور یوگسلاوی برگزار شد که کشورهای چکسلواکی ، مجارستان و یوگسلاوی به مقام های اول تا سوم رسیدند.در سال 1958 مسابقات جهانی هندبال هفت نفره در آلمان برگزار شد و کشورهای سوئد ، چکسلواکی و آلمان مقام های اول تا سوم را به دست آوردند.در حال حاضر فدراسیون بین المللی هندبال 129 عضو دارد که 23 عضو آن در کنگره بارسلون پذیرفته شده اند. علاوه بر آن ، هندبال در بیش از 30 کشور دیگر نیز علاقه مندانی دارد که به این ورزش می پردازند. به طور کلی تا سال 1952 هندبال یازده نفره که در زمین فوتبال بازی می شد بر هندبال هفت نفره که در زمین کوچکتری ، در داخل سالن بازی می شد، اما از آن پس هندبال هفت نفره به ویژه در کشورهای اسکاندیناوی ، به سرعت رشد کرد و در دیگر کشورها نیز جای هندبال یازده نفره را گرفت.در ایران در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند. در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد

در قرنهای شانزدهم و هفدهم میلادی خانمهای درباری و شوالبه‌ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می‌پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند کزادکخ- که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابل اشپیل» معرفی کرد که از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می‌کردند که شباهت زیادی به یکی از بازیهای محلی چکواسلواکی به نام «هازنا» داشت.
پس از اولین جنگ جهانی، آقای «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار خدمت کرد البته دکتر «کارل شلنز» استاد دانشرای عالی تربیت بدنی و ورزش بر این که او را پدر هندبال نامیده‌اند، بیشتر در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاسهای خود به مرحله اجرا در آورده بود: لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشورهای شمالی به دلیل سردی هوا برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه‌ای بدان داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفرة امروزی شد. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین‌المللی نیز هندبال جز و فدراسیون بین‌المللی دو و میدان محسوب می‌شد،اما به دلیل اهمیت هندبال این فدراسیون در هشتمین کناره خود که در سال 1926 برگزار شد کمیسیون برای مستقل هندبال با یازده کشور هند و در آمسزدام تشکیل شد که آقای «اوری بر اندج» عضو هیأت مدیره آن، برای گسترش این ورزش کمکهای بسیاری کرد. در سال 1931 کمیته بین‌المللی المپیکی اجازه داد که هندبال جز و بازیهای المپیک در آتن.

 تعریف و معرفی هندبال:

در این ورزش کافی است نوعی بازی بسکتبال را در نظر آوریم که توپ با سرعتی بیش از حد معمول در حدود دروازه‌ها در جریان باشد و بازیکنها با حرارت و جدیت بیشتی سعی می‌کنند به جای شوت به حلقه، از پشت یک محوطه 6 متری که محوطه دروازه‌بان است توپ را در دروازه‌ای که تقریباً نصف دروازه فوتبال است وارد نمایند و یک امتیاز کسب کنند. در ایران بصورت رسمی در مدارس برگزار شد 48-1347 – 1354 فدراسیون هندبال ایران تشکیل شد و اولین ریاست دکتر امیرتاش و الان آقای رحیمی میباشد.

مزیتهای هندبال:

ویژگیهای ورزشهای اساسی مثل دو و میدانی و نکته‌های فنی بیشتر ورزشهای دسته جمعی را داراست و مزیت دیگر برای کسب آمادگیهای جسمانی نظیر سرعت، چابکی، استقامت، مهارت، دقت، قدرت و هماهنگر بین اعصاب و عضله‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تاریخچه هندبال در ایران

در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران کرد. از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند.

در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد.

مسابقات قهرمانی هم از سال 1355 شروع شد که نتایج آن متعاقبا اعلام می شود.

قوانین و مقررات هندبال

قوانین و مقررات پنج اصل در هندبال میباشد.

1. دریافت
2. پاس
3. در
4. شوت
5. گول یا فریب

وسایل اصلی بازی هندبال، توپ – دروازه- و زمین می‌باشد.

توپ:

از جنس چرب طبیعی یا مصنوعی است و بنا به لغزنده یا براق باشد و بصورت دایره کامل باشد.محیط توپ ویژه مردان بزرگسال بین 58 تا 60 سانتیمتر و وزن آن 425 تا 475.

محیط توپ ویژه بانوان و جوانان 54تا56 سانتی‌متر و وزن آن بین 325 تا 400 گرم است.

دروازه‌ها:

هر زمین دارای دو دروازه میباشد که دو طرف زمین می‌باشد. طول دروازه 3 متر، عرض 2 متر عمق بالای یک متر و عمق پایین 5/1 متر سطح اتکا را تشکیل می‌دهد.

 زمین بازی هندبال:

یک مربی مستطیل است که طول زمین 5سانتی‌متر میباشد. دارای دو نیمع میباشد که با خط سرتاسری وسط تعیین می‌گردد.

در هزینه دو محوطه 6 و 9 متری جلوی دروازه ما قرار دارد که محوطه شش متر برای دروازبان و 9 متر برای پرتاب خطاهای افراد دفاع میباشد.

در جلوی دروازه یک خط 15×5 سانتی‌متر به فاصله  چهار متر از خط دروازه وجود دارد که حد جلو آمدن دروازه‌بان را در موقع پرتاب پنالتی است.

خط دیگری به ابعاد 100×5 سانتی‌متر در فاصله هفت متری دروازه میباشد که محل پرتاب پنالتی میباشد.

وقت بازی برای بازیکنان زن و مرد 16 سال به بالا دو نیمه 30 دقیقه‌ای با 10 دقیقه استراحت وقت بازی برای جوانان 12 تا 16 سال 25×2 دقیقه و برای جوانان 8 تا 12 سال 20×2 دقیقه که بین هزینه 10 دقیقه استراحت داده می‌شود.

وقت بازی برای خردسالان زیر 8 سال 10×2 یا 15×2 دقیقه با 10 دقیقه استراحت بین دو نیمه وقت با سوت داور شروع و با علامت «وقت نگهدار» پایان می‌یابد. ضمناً در صورتی که بربازی را خواسته باشند و بازی مساوی بشود دو نیمه 5 دقیقه‌ای بازی می‌کنند و بدون استراحت و سواد و نیمه و اگر مساوی شد باز هم دو نیمه دیگر .

تیم هندبال:

یک تیم رسمی هندبال 12 نفر بازیکن میباشد که در زمین شش نفر بازیکن و یک دروازه‌بان که جمعاً هفت نفر بازی می‌کنند و 5 نفر ذخیره می‌باشد.

در شروع مسابقه باید حداقل 5 نفر بازیکن در هر تیم حاضر باشند و اگر در چنین مسابقه تعداد کمتر از 5 باشند بازی ادامه خواهد یافت.

هر تیم باید از محل ویژه تعویض خود استفاده کند و هیچ وقت نباید تعداد بازیکنان داخل زمین از هفت نفر بیشتر باشد. خطای تعویضی با یک پرتاب آزاد از محل خطا و 2 دقیقه اخراج برای بازیکن خطا کار جریمه دارد.

شماره لباسها باید از یک تا بیست باشد.

دروازبان اجازه دارد:

1. برای دفاع از دروازه، تپ را با هر قسمت از بدن لمس کند.
2. به صورت آزاد، با حمل توپ، در محوطه دروازه خود حرکت کند.
3. بدون توپ از محیط دروازه خارج شود و به عنوان بازیکن زمین و تحت مقررات مربوط به بازیکنان زمین در بازی شرکت جوید.

دروازه‌بان اجازه ندارد:

1. در حرکات دفاعی خود بازیکنان حمله را به خطر اندازد.
2. توپ را پس از کنترل عمداً از خط دروازه به خارج بفرستد.
3. با توپی که کنترل کرده است از محوطه دروازه خارج شود.
4. پس از پرتاب دروازبان، قبل از بازیکن دیگر، توپ را لمس کند.
5. در حالی که توپ را، که به عنوان بازیکن زمین در اختیار دارد، با خود به داخل محوطه دروازه‌ ببرد.
6. و موارد دیگر.

 محوطه دروازه:

تنها دروازه‌بان حق دارد در محوطه دروازه، که خط 6 متر جزو آن به حساب می‌آید حضور داشته باشد. در صورتی که یک بازیکن زمین با هر قسمت از بدن این محوطه را لمس کند خطا است بازیکن خودی حق ندارد توپ را عمداً به داخل محوطه دروازه خود بیندازد.

 نحوه بازی با توپ برای هر بازیکن:

-         هر بازیکن اجازه دارد با همه اجزای بدن که بالاتر از زانو است توپ را پرتاب کند، هل بدهد یا ضرب بزند بگیرد و یا متوقف کند.

-         توپ را ایستاده و یا هنگامی که روی زمین متوقف است تا 3 ثانیه در اختیار نگهدارد.

-         حداقل تا سه قدم توپ را با خود حمل کند.

-         در حالت ایستاده و یا دویدن یک مرتبه به زمین بزند و یا بطور مکرر آن را با یک دست در بیل کند بعد از کنترل مجدد توپ قانون 3 ثانیه و 3 قدم وارد عمل خواهد شد.

-         توپ را با یک دست به دست دیگر بدهد.

بازیکن اجازه ندارد در بازی با توپ به شرح زیر عمل کند:

-         توپ را دو بار پشت سرهم لمس کند مگر اینکه در بین این دو لمس توپ با زمین، بازیکن دیگر و یا دروازه تماس پیدا کرده باشد.

-         توپ را با ساق و یا پا لمس کند. مگر اینکه توسط یار مخالف به طرف او پرتاب پده باشد.

-         تیم نمی‌تواند با بازی غیر فعال توپ را بیش از اندازه حفظ کند.

-