این فایل حاوی کتاب الگوهای ساخت مسکن در شهرهای خوزستان - دفتر اول (دزفول، اهواز، خرمشهر) می باشد که با فرمت PDF در 241 صفحه در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است که در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.
فهرست
دانلود مطالعات زمین شناسی شهرهای قم، نجف آباد اصفهان و کردان کرج 69 ص با فرمت word
فهرست مطالب:
جغرافیا و ریخت شناسی : 1
چینه شناسی منطقه : 2
1- پرمین 2
2- تریاس : 3
3- ژمواسیک: 3
نتایج بازدید صحرایی : 4
2- کهک واحد 5
زمین شناسی اقتصادی منطقه : 5
- منگنز : 6
سرب وروی : 6
معدن سرب و روی راونج: 7
معدن سرب و روی شهر سدونه : 7
آهن 7
مس 8
مواد معدنی غیر فلزی منطقه 8
باریت 8
گچ 9
سنگهای کرئینی و نما 9
گارنت 10
« منطقه قم» 11
موقعیت جغرافیایی 11
زمین ریخت شناختی منطقه 13
موقعیت ناحیه قم در زمین شناسی ایران : 14
چینه شناسی منطقه : 14
ائوسن پسین (Eu) 14
زمین شناسی اقتصادی منطقه قم 15
بخش فلزی 15
کانی های مس 15
بخش غیر فلزی 16
باریت 16
گچ 16
نتایج بازدید صحرایی 17
سازند قم : 17
گنبد نمکی کوه نمک قم 17
تاقدیس دو چاه : 18
نمک 18
زئولیت 18
اهک 19
شن و ماسه 19
رس : 19
سنگ لاشه : 19
کانی های زینتی : 20
نفت و گاز طبیعی 20
« منطقه کردان » 21
علل تشکیل تراکت : 22
منطقه روستای اغشت 23
منطقه دو چاه کوههای دو چاه جاده گاذران سفر قم 24
مختصات جغرافیایی : 25
منطقه کوههای جاسب: 26
منطقه ظفرقند یک کیلومتری پایین روستای ظفرقند : 28
منطقه نائین 28
منطقه نجف اباد اصفهان 30
کوههای دو دهک 30
«منطقه اردستان» 31
جغرافیا و ریخت شناسی: 31
چینه شناسی 33
پالئوزوئیک 33
دونین 33
پرمین 33
مزوزوئیک 34
ژوراسیک 34
کرتاسه تحتانی 35
کرتاسه فوقانی 35
پالتوژن 36
مزرعه حاجی کوههای شهریاری 36
سنگهای نفوذی 37
دگرسانی 39
زمین شناسی ساختمانی 39
زمین شناسی اقتصادی 44
معدن باریت کمشچه 44
معدن متروکه سرب جنوب خاوری حسن اباد : 45
معدن متروکه سرب نخود 45
معدن منگنز شمال توتکان 45
اهن 46
مس 46
تراورتن 46
سنگ ساختمانی 47
منطقه نائی 47
جغرافیا 47
زمین ریخت شناسی 48
زمین شناسی 49
سنگ های دگرگونی مزوزوئیک 50
2- کالک شیست 51
3- متاگابرو – دیوریت البیت کلسیت ترمولیت اپیدوت شئیست 53
توده های نفوذی بعد از کرتاسه 54
واحد دیوریتی 54
توده های تونالیتی 54
واحد گرانیت 55
افیولیت 56
رخساره های اتشفشانی وابسته 56
امیزه افیولیتی شمال نائین 57
هارز بورژیت 57
دایک های میکروگابرویی 58
امفیبولیت 59
چرت های رادیو لاریتی 59
سنگ اهک کرتاسه 60
زمین شناسی اقتصادی 60
1- زون التراسیون بخش جنوبی 60
2- منگنز 61
3- لیتونیت : 62
4- زون التراسیون سنگ های الترامافیک 62
5- سیمان 62
زمین شناسی ساختمانی 62
عناصر ساختاری 64
گسله نائین 64
گسله ابشخور 64
گسله محمدیه – لشکر – حاجی اباد 64
جغرافیا و ریخت شناسی :
منطقة کهک در جنوب شهرستان قم ، بین طول های شرقی /30 ، o50 و /00 ،o51 و عرض های شمالی /00 ، o 34 و /30 ، o 34 قرار دارد . منطقة مورد مطالعه به دلیل نزدیکی به شهرهای برگ وجود برخی معادن مهم ،زیارتگاههای مهم و شرایط اقلیمی مناسب دارای مراکز جمعیتی زیاد به صورت روستاهای کوچک تا برگ می باشد . روستای کهک با حدود 750 خانوار بزرگ ترین اجتماع انسانی منطقه است .
مرتفع ترین نقطة این منطقه قلة کوه و لیجا با بلندای 3330 متر است و پست ترین نقطة آن در بستر رودخانة قهرود با ارتفاع 1110 متر ( از سطح دریا ) قرار دارد.
قم رود تنها رودخانه ای است که بهص ورت دائمی از کوههای لرستان و گلپایگان سرچشمه می گیرد و پس از گذشتن از یغة غربی ورقة کهک و شرقم به دریاچة نمک می ریزد . سد 15 خرداد در جنوب روستای دودهک بر روی این رودخانه احداث گردیده است . آب و هوا در بخش های هموار و پست شمای یغه بیابانی است . این اراضی بین کوهستان و بیابان واقع شده و دارای تابستان های گرم و خشک و زمستان های کم و بیش سرد هستند .
گرم ترین ماههای سال با میانگین 31+ و سردترین ماههای سال در دی ماهب ا میانگین 5+ درجه سانتی گراد است . میانگین بارش سالیانه مناطق پست شمالی 140 میلیمتر می باشد . در بخش های ناهموار و بنلد جنوبی ، اب و هوای معتدل کوهستانی با زمستان های سرد و و تابستان های نسبتا گرم حکمفرماست ، میانگین سالیانه دما در مناطق جنوبی حداقل 5- و حداکثر 25+ درجه سانتی گراد است و میانگین بارش سالیانه 250 میلیمتری می باشد .
مقاله جغرافیای تاریخی شهرهای جاده ابریشم برای رشته تاریخ با فرمت word شامل 27 صفحه
مقدّمه
راه ابریشم گذرگاه تجاری پرآوازه ای است که چگونگی داد و ستد فرهنگی شرق وغرب در این راه قابل مشاهده است. این راه، راه بازرگانی قدیمی بود که از چین، واقع در شرق دور، آغاز و تا دریای مدیترانه در غرب امتداد می یافت. نکته قابل توجه این که افزون بر کالاهای بازرگانی، اندیشه ها و فرهنگ های ملت ها و قوم های گوناگون از آن راه به دیگر کشورها منتقل می شد. راه ابریشم در واقع، بیان گر تمدن قدیم مشرق زمین است.
در توصیف راه ابریشم از شرق به غرب می توان گفت راه ابریشم از دروازه یشم و دیوار چین شروع می شد و از طریق «توزفان» (راه شمالی) و «ختن» (راه جنوبی) به کاشغر می رسید و از آن جا به فرغانه می رفت. در فرغانه کالاها را می فروختند یا با کاروان دیگری از راه سمرقند به بخارا و مرو یا به بلخ و هرات برده و از طریق نیشابور، دامغان، سمنان، ری، قزوین، مرزه ویل، سراب، بستان آباد، تبریز و مرند به آسیای صغیر می رساندند. یا این که از بلخ از طریق راه دره خُلم و سنگان و اندرآب به هندوستان می رفتند.
بطلمیوس، از قومی به نام «توخاوری» اسم می برد و از شهر آن ها روی معبر معروف «جاده ابریشم» یاد می کند.
راه ابریشم بین المللی از دو طریق قابل دسترسی بود: دریایی و زمینی، و اسلام از هر دو راه وارد چین شد. با آن که راه ابریشم زمینی کهن تر از راه دریایی بوده اما ورود اسلام از طریق راه دریایی کمی بیش از راه زمینی بود. راه ابریشم دریایی از چین به سوی کرانه جنوب شرقی رفت که اسلام در حدود سده هفتم میلادی / اول هجری وارد آن شد، در حالی که راه ابریشم زمینی از سین کیانگ می گذشت که اسلام در میانه سده دهم میلادی / چهارم هجری در آن راه یافته بود.
در ابتدای نهضت تجدد فرنگستان، تکنیک های چین توسط غربی ها به اروپا از همین مسیر جاده ابریشم منتقل شد. دکتر علی مظاهری در اختلاف دیدگاهی که با «رنه گروسه» دارد، در این باره نوشته است:
«مسیر حرکت تمدن تنها از یونان به چین نبوده، بلکه جریان های فرهنگی از شرق به غرب بود که موجب تکوین نهضت رنسانس گردید.»
آنچه در این نوشتار مورد پژوهش قرار می گیرد، مسیر جاده ابریشم از غرب به شرق و از بغداد تا بدخشان در ماوراءالنهر است که در کتاب های جغرافیایی به «جاده بزرگ خراسان» شهرت دارد.
طبیعی است با طولانی بودن راه و وجود شهرهای بسیار در این مسیر، امکان پرداختن به همه آن ها در این نوشتار مختصر نیست. بنابراین، چاره ای به جز اکتفا به توصیف شهرهای مهم که در مسیر شاهراه بزرگ خراسان از بغداد تا بدخشان قرار دارند، نیست و از وصف و ذکر دیگر شهرها به جهت اختصار خودداری می کنیم.
مشهد(استان خراسان رضوی)
واژه مشهد به معنی شهود، حضور و شهادتگاه است و به این معانی به واژه «مشاهد» جمع بسته می شود. واژگان «مشهد» و «مشاهد» در عرف و اصطلاح سده 3 هـ . ق، بر گور اولیاء ائمه(ع) و رجال اطلاق می شده است، چنان که در آن زمان، مشهد مرغاب در فارس، و مشهد میهنه ( آرامگاه ابوسعید ابوالخیر) و مشهد توس یا مشهد رضوی در خراسان، وجود داشته است. حضرت رضا(ع) پس از شهادت به دست مامون عباسی در سال 202 هـ . ق، در آرامگاه هارونی سناباد به خاک سپرده شد. از آن پس «سناباد نوغان» به نام «مشهد» خوانده شد و به مرور زمان بر پهنه آن، به ویژه در زمان شاه تهماسب صفوی افزوده گشته و مردم توس به مشهد کوچ داده شدند.
توس، عبارت بود از ناحیه شمالی خراسان، بر مسیر بالای کشف رود و سرشناس ترین شهرهای آن، عبارت بودند از : نوغان، تابران و رادکان. نوغان تا اواخر سده 3 هـ . ق، دارای اهمیت و اعتبار بود. ویرانه های نوغان، در شمال باختری مشهد، نزدیک روستای حسین آباد و مهر آباد قرار داشت. پس از آن، شهر تابران اهمیت و گسترش یافت و بعد ها به توس سرشناس شد. شهر مشهد، که در آغاز، آرامگاهی در آبادی سناباد نوغان بود، اندک اندک گسترش یافت. نام نوغان از حدود سال 730 هـ . ق، فراموش شد. شهر توس و در حقیقت تابران نیز در سال 791 هـ . ق، ویران شد و مشهد جای آن را گرفت؛ تا سرانجام در دوران صفوی، مرکز ناحیه پیشین توس و تمامی خراسان گشت. در بند هشن اوستا از توس به نام «توسا» یاد شده است. در کتاب وندیداد نیز آمده است که اهورا مزدا اراضی شانزده گانه را آفرید و «اوروا» یکی از آن ها بود. این واژه را اوستا شناسان با شهر توس یکی دانسته اند. بر پایه داستان های ملی بنای اصلی شهر را به جمشید - شاه پیشدادی - و بازسازی آن را به توس، پسر نوذر - پهلوان و سپهسالار ایران - نسبت می دهند. افسانه می گوید که وی نهصد سال در زیر آسمان این شهر زندگی کرد و نام خود را بر این شهر نهاد. این روایت ها می رساند، که شهر توس در روزگار ساسانیان وجود داشته است.
این فایل دارای 33 صفحه می باشد.
نویسنده: حمیدرضا جودکی