شهادت امام حسین
شهادت امام حسین و واقعه کربلا
24 صفحه ورد قابل ویرایش
شهادت امام حسین (ع) ،جمعیت شیعه را ناتوان کرد و انقلاب زید ین علی علاوه بر تلفاتی که داد شیعه را به دو گروه زیدی و غیر زیدی تجزیه نمود. همه این عوامل به جنبه ضعف شیعه میافزود و بدون تردید پس از حادثه کربلا جنبه ضعف شیعه بیش از جنبه قوتش بود زیرا ضعف شیعه بر اثر کشته شدن امام و نا امیدی از تشکیل حکومت بود و این ضعفی چشم گیر و مأیوس کننده و آزار دهنده بود ولی در مقابل، احساسات موافق شیعه که باعث قوت این طائفه بود تا حدود زیادی مخفی و نامرئی بود و مردم کمتر جرأت اظهار آن را داشتند.
و اگر مقصود این است که کشتن امام حسین (ع) سبب شد که آل ابی سفیان رسوا شوند و بدینوسیله اسلام زنده شد، این مطلب هم صحیح نیست زیرا رسوایی معاویه و پسرش یزید آن قدر واضح و آشکار بود که احتیاجی به عقب زدن پرده نبود بلکه اساساً پردهای روی فجایع و رسواییهای این دو عنصر فساد نبود که عقب زده شود. معاویه به قدری آشکارا و بیپرده احکام اسلام را پایمال میکرد که اندازه نداشت. ما در بحث ماهیت قیام امام از باب نمونه بیست مورد از جنایات ضد اسلام معاویه را برشمردیم و روشن کردیم که پسر ابیسفیان آن اعمال ضد دین را آشکارا و بدون پرده پوشی انجام میداد. آیا معاویه طغیان بر ضد علی (ع) را مخفیانه انجام داد. و جنگ صفین را که در آن خون بیش از هفتاد هزار نفر ریخته شد محرمانه به وجود آورد. آیا فرمان قتل و غارت شیعیان امیرالمؤمنین (ع) را در مدینه و انبار و عین مخفیانه صادر کرد؟! آیا نماز جمعه را در روز چهارشنبه مخفیانه خواند؟! آیا حجر بن عدّی و عمرو بن الحمق و یاران آن را محرمانه کشت؟! آیا دین امیرالمؤمنین (ع) را که به سراسر کشور اسلامی بخشنامه و اجرا کرد مخفیانه بود؟! آیا – آیا امیرالمؤمنین (ع) درباره پرده دری و هتاکی معاویه میفرماید: گمراهی و انحراف معاویه آشکارا و هویدا است. او حجاب دین و حیا را در برد و قیافه شیطانی را از پرده برون افتاده است. آیا با این سخن صریح و روشن علی (ع) درباره پرده دری و رسوایی معاویه باز هم ممکن است کسی خیال کند که رسواییهای معاویه در پرده بوده است؟! در جائیکه رسواییهای معاویه این طور آشکار باشد آیا ممکن است کسی خیال کند که رسواییهای پسرش یزید در پرده بوده است؟!
و اگر مقصود این است که کشتن امام وامیری خانوادهاش احساسات مردم شام را تحریک کرد و بر ضد یزید قیام کردند و بدینوسیله اسلام زنده شد این هم قابل قبول نیست زیرا مردم شام در طول چهل سال حکومت معاویه چنان مادی و دنیا پرست شده بودند که اگر با پتک فولاد هم بر سر آنان میکوبیدند از خواب خرگوشی بیدار نمیشدند و بر ضد یزید قیام نمیکردند. همین مردم شام بودند که پس از حادثه کربلا در واقعه حرّ با اشاره یزید به نوامیس مردم مدینه تجاوز کردند و همین مردم شام بودند که به دستور یزید به حرم خدا مکّه معظمه حمله کردند و خونها ریختند و حرمت خانه خدا را از بین بردند. آیا ممکن بود چنین مردمی بر ضد یزید شورش کنند؟
یک نکته:
علاوه بر همه اینها چنانکه در بخش دوم گذشت امام حسین (ع) پس از برخورد با حرّ بن یزید تصمیم گرفت به حجاز برگردد و روی این مطلب پافشاری زیادی کرد تا آنجا که از آن هنگام تا شروع جنگ حداقل پنج دفعه پیشنهاد مراجعت و ترک خصومت فرمود و نیز روز عاشورا قشون دشمن را از کشتن خود بر حذر داشت و برای جلوگیری از جنگ و خونریزی کوشش بسیار کرد. آیا این که امام تصمیم گرفت به حجاز برگردد و چند دفعه پیشنهاد ترک خصومت کرد و نیز قشون ابن سعد را از ریختن خون خویش بر حذر داشت نمیخواست با کشتن وی اسلام زنده گردد؟! آیا آن حضرت از زنده شدن اسلام ناراضی بوده است؟!
در شهادت حسین (ع) رازی نهفته است که در پیروزی نهفته نیست.
ما معنای صحیح و قابل قبولی برای این عبارت که: با کشتن امام حسین (ع) یعنی با جنایت یزید اسلام زنده شد تصور نمیکنیم
منابع:
شهید جاوید صالح نجف آبادی
فتح خون شهید آوینی
پیشوای شهیدان سید رضا صدر
تحقیق شهادت امام حسین و واقعه کربلا
