ارزیابی خطر سونامی از طریق مدل سازی عددی گسلش شاخه ای برای منطقه فرورانش مکران
به صورت ورد ودر 115صفحه
این تحقیق اثر گسل شاخه ای در یک زون فرورانش روی امواج سونامی با استفاده از مدل سازی عددی از امواج سونامی مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انجام مدل سازی، ناحیه ی فرورانش مکران در شمال غربی اقیانوس هند را در نظر گرفتیم. ناحیه ی فرورانش مکران به وسیله ی صفحه ی عربستان به سمت شمال به زیر صفحه ی اوراسیا شکل گرفته است. این ناحیه از شرق، از تنگه ی هرمز در ایران تا به نزدیکی کراچی در پاکستان با طولی حدودی 900کیلومتر گسترش یافته است. انتخاب ناحیه ی مکران برای مطالعه دو دلیل دارد، اولاً شواهدی ارائه شده که ممکن است، یک گسل شاخه ای باعث بالا روی بزرگ مشاهده شده در میدان نزدیک در حین زمین لرزه و سونامی 27 نوامبر 1945 باشد. و دومین دلیل، مطالعاتی است که حضور گسل شاخه ای در ناحیه ی فرو رانش مکران را با استفاده از پروفیل های بازتابی دو بعدی نشان می دهد. به علاوه ناحیه ی مکران یکی از بزرگ ترین منشور برافزاینده روی زمین با ضخامت رسوبات در حدود 7 کیلومتر می باشد و احتمال زیادی برای انشعاب گسل شاخه ای حین زمین لرزه های بزرگ در این منطقه ی فرورانش وجود دارد. بنابرین انشعاب گسل های شاخه ای یک موضوع نگران کننده ای در ناحیه ی فرورانش مکران است و احتما ل دارد که این پدیده در زلزله های بزرگ مناطق فرو رانش در این ناحیه روی دهد. ما اثر گسلش شاخه ای را در امواج سونامی به صورت کمی بررسی کردیم ما مدل عددی زلزله ی بزرگ و سونامی متعاقب آن را در ناحیه ی فرو رانش مکران همراه با گسل شاخه ای و بدون گسل شاخه ای در نظر گرفتیم. از مدل Geowave جهت مدل سازی سونامی استفاده کردیم و نشان دادیم که انشعاب یک گسل شاخه ای از مرز صفحه ی فرو رانش در طول زمین لرزه های بزرگ می تواند به طور محلی ارتفاع موج را 5/1 برابر افزایش دهد.
ارزیابی خطر سونامی از طریق مدل سازی عددی گسلش شاخه ای برای منطقه فرورانش مکران
