لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه5
بیان مساله:
هر انسان آمیزه‌ای از سه ویژگی نوعی، فرهنگی و فردی را در خود دارد و مجموعاً کلیت منحصر به فردی را تشکیل می‌دهد که مورد توجه و امعان نظر روانشناسی شخصیت است (گروسی، 1380). شخصیت، حوزه فعال، پویا و پررونق مطالعه و شاید مهم‌ترین موضوع مورد بحث در روانشناسی می‌باشد (شولتز، ترجمه سیدمحمدی، 1383). اخیراً تحقیق در زمینه‌ی شخصیت و ارتباط آن با سلامتی و آسیب‌های روانشناختی توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. شواهد تجربی زیادی نیز وجود دارد مبنی بر این‌که صفات شخصیتی در ایجاد، کاهش، یا از بین بردن علائم اختلالات روانی نقش مهمی را ایفا می‌کنند (وایدیگر و سیدلیتز[1]، 2002؛ وایدیگر، 2005).
امروزه بسیاری از محققان براین عقیده‌اند که مدل پنج عاملی شخصیت[2]، می‌تواند دانش ما را درباره‌ی شخصیت و سلامتی و نیز دیدگاه ما نسبت به بدن و سلامتی خود ، افزایش دهد. چنان‌که می‌توان هریک از پنج عامل اصلی روان نژندگرایی[3] (N)، برونگرایی[4] (E)، انعطاف‌پذیری[5] (O)، دلپذیر بودن[6] (A) و با وجدان بودن[7] (C) را به عنوان مجموعه‌ای از صفات سازش یافته‌ای دانست که می‌توانند هم به فرد و هم به گروه جهت رسیدن به نیازهای اساسی‌شان کمک نمایند (باس[8]، 1996؛ به نقل از کروتکوف و هانا[9]، 2004 ) .
هر فرد دارای یک سطح تعادل سازگاری و سلامت روانی است. این سطح تعادل به وسیله‌ی ویژگی‌های شخصیتی، به ویژه برونگرایی و روان نژندگرایی، قابل پیش‌بینی است. به عبارت دیگر هر چند سطح آرامش روانی و سازگاری افراد می‌تواند در اثر تغییرات و روی‌دادهای مثبت و منفی زندگی، از حالت تعادل خارج شود، ویژگی‌های شخصیت می‌توانند به عنوان عوامل برقرار کننده سطح تعادل بهنجار، نقش مناسبی ایفا کنند (ملازاده، 1381؛ به نقل از عبداله‌زاده، 1382).
در زمینه‌ی شخصیت و ارتباط آن با مؤلفه‌های سلامت، اولین پژوهش به وسیله‌ی کوستاو مک کری 1980؛ به نقل از مانی، 1384) نشان داد که شادکامی با سطح بالای برونگرایی و سطح پایین روان نژند گرایی در افراد، مرتبط می‌باشد. سایر پژوهش‌ها نیز مثل چن[10] و همکاران (2000)؛ فورنهام[11] و همکاران (1997)؛ هیلز[12] و همکاران (2001) این ارتباط ها را تأیید کرده‌اند. مک کری و کوستا (1991) هم‌چنین بیان کردند که ابعاد شخصیتی دلپذیر بودن و با وجدان بودن می‌توانند تسهیل‌کننده عمده‌ای در داشتن تجارب مثبت بیشتر در افراد و کسب موفقیت آنان باشند، که در نتیجه آن میزان احساس شادکامی
[1]. Widiger & Seidlitz
[2]. five facfor model
[3]. Neuroticism (N)
[4]. Exteraversion (E)
[5]. Openness (O)
[6]. Agrealeness (A)
[7]. Conscientiousness (C)
[8]. Buss
[9]. Korotkov & Hannah
[10]. Chan
[11]. Furnham
[12]. Hills
تحقیق در مورد بیان مساله و سوابق خانم یوسفیان
