دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 42
به نام خدا
شاید نا بجا نباشد که ادعا کنیم که این روزها ایران در یکی از حساسترین مقاطع تاریخ خود قرار دارد . در طول تاریخ پر فراز و نشیب این کشور رویداد های چالش برانگیز فراوانی روی داده است که هر کدام از آنها تاثیرات طولانی مدت و ماندگاری را بر تمامی ابعاد جامعه ایرانی در پی داشته اند. از حمله کورش کبیر به بابل و مصر و تشکیل بزرگترین امپراطوری ایران ار نظر پهنه سرزمینی در طول تاریخ گرفته تا حمله مغول و نابودی بخش عمده ای از میراث علمی و فرهنگی و اجتماعی تمدن ایرانی و اسلامی در طول قرنها که حتی بنا به ادعای برخی از مورخان خاموشی تمدن اسلامی را در پی داشت و بسیاری حوادث کوچک و بزرگ دیگر، همه و همه از جمله رویداد هایی هستند که در تاریخ ایران به وقوع پیوسته اند و به دنبال تمام این حوادث تلخ و شیرین آنچه برای ما باقی مانده است تنها خاطراتی شیرین از موفقیتها و یا ذهنیتی تلخ و حتی زخمهایی جانکاه که پیامد و حاصل تجربیات ماندگار از این رویداد های تلخ است. بدون تردید سخنی بس گذاف خواهد بود اگر ادعا کنیم که بواسطه بعد زمانی و تاریخی میان ما و آن حوادث تاثیرات و تبعات آن رویدادهای در سطح کلان بر زندگی امروز جامعه ایرانی هیچ تاثیری ندارد و در سوی دیگر نا بجا نخواهد بود اگر ادعا کنیم که تصمیمات کنونی ما نیز در این زمانه تاثیرات ماندگاری در سرنوشت آینده کشور و ملت ایران نخواهد داشت.
اما فصل مشترک تمام رویدادهای تاریخی این است که در بیشتر موارد به هر حال تصمیمی از سوی فرد یا گروهی اخذ شده است که این تصمیم عواقب بعدی را در پی داشته است. و این فرصت طلایی برای ما آیندگان آن پیشینیان است که با بررسی و دقت مناسب ،دلایل و شرایط پیرامونی تصمیم گیرندگان در طی آن حوادث و رویدادها را در آن مقاطع زمانی بررسی کنیم و با شناخت نقاط ضعف و قوت پیشنیان از آن یافته ها در آینده خود بهره گیریم. بی دلیل نیست که حتی بزرگان دینی ما و شخصیتی چون حضرت علی (ع) هم بر مطالعه تاریخ و درس گرفتن از آن تاکید فراوان داشته اند.
تقریبا می توان ادعا کرد که در گذشته همیشه یک قدرت برتر، یک تصمیم نادرست ، محاسبات ناصحیح، تصمیم گیران بی اراده و یا جدا و بی اطلاع بودن تصمیم گیرندگان حکومتی از جامعه از جمله مهمترین دلایل مشکلات و شکستهای رخ داده در تاریخ ایران می باشند و در متقابل، عکس همین عوامل هم می توانند علت و سبب بخش اعظمی از موفقیتها و پیروزیها باشند . اینکه این تفکر ناصحیح به ذهن ما خطور کند که صرفا فاصله تاریخی و زمانی رشد عقلانی و تجربی را برای ما به دنبال داشته است تفکری گول زننده و بسیار مخرب است و شاید بتوان ادعا کرد که بیش از 90 % مردم از تجربیات تاریخی بیش صد سال قبل آگاه نبوده و شمار بیشتری از آنها حتی از آن بهره نمی برند ( ذکر این نکته ضروری است که اطلاع از تاریخ با استفاده از تجربیات تاریخی تفاوت دارد). از سوی دیگر پیشرفتهای تکنولوژیکی و فرهنگی اخیر را نباید به هیچ وجه به منزله پیشرفتهای اجتماعی محض هم قلمداد کرد. برای مثال چون ما 1400 سال از بعد تاریخی و زمانی از یزدگرد سوم جلوتریم نباید اینگونه تصور کنیم که قادریم در شرایطی با ویژگیهایی مشابه زمانی که او زندگی می کرده است و بدون استفاده از تجربیات قبلی تصمیم بهتری از او اتخاذ می کنیم.
اما اکنون ما در زمان حال زندگی می کنیم و راه حلها و پیشنهادات و تصمیمات ما هم در ابتدا عامل موفقیت و یا شکست ما در زمانه فعلی خواهند بود . کشورایران بار دیگر و به دنبال روی دادن بسیاری از اتفاقات که انصافا کنترل بسیاری از آنها از دست ما خارج بوده است با یک چالش تاریخی به نام بحران پرونده هسته ای روبرو شده است. چالشی که نتایج حاصل از آن می تواند تاثیرات عظیم و ماندگاری در تاریخ ایران بر جای گذارد.[1]
در زمینه پرونده هسته ای ایران و تصمیماتی که پیرامون آن تا کنون اتخاذ شده است این نکته حائز اهمیت است که تا کنون تلاش شده است تا در تصمیمات اخذ شده حداکثر خرد جمعی به کار گرفته شود اما نباید از این نکته غافل شد که در بحث چالشهای پیش روی در تصمیم گیری جمعی در یک گروه یا جامعه دو گزینه ممکن است روی دهد اول همرنگ جماعت شده و دوم از گروه بریدن . تحقیقات صورت گرفته در این زمینه را که در حوزه مدیریت زیاد به آن استناد می شود را می توان با اندک تغییراتی در سطح کلان و علوم دیگر چون علوم سیاسی نیز مدلسازی کرده و بواسطه آنها بسیاری رفتار ها را توجیه کرد. همانگونه که گفته شد اگر چه در بحث پرونده هسته ای خرد جمعی به عنوان نماینده اکثریت در جامعه شرکت داشته است اما باید به این نکته توجه داشت که در بهترین شرایط هم هیچ گروه یا جمعی نمی تواند ادعای اخذ بهترین تصمیم را داشته باشد . اما این نکته ای غیر قابل انکار است که در جمع راه حلهای گوناگون ارائه می شود در صورتی که نمی توان ادعا کرد بهترین راه حل انتخاب می شود و این نکته ای است که علل بروز آن در بالا ذکر شد.
بطور کلی در زمینه پرونده هسته ای ایران دو محور و مسیر اصلی پیش روی جامعه ایران قرار دارد .
اول : رویکرد مقاومت : در این رویداد فشار های وارد شده بر ایران زورگویانه تلقی می شود . در این تفکر اینگونه قلمداد می شود که کشورهای قدرتمند قصد دارند به دلایل گوناگون از جمله مبارزه با ایران و انحصاری کردن تکنولوژی هسته ای و یا زمینه سازیهای اسرائیل ایران را از تکنولوژی هسته ای محروم کنند و بدین ترتیب وظیفه هر ایرانی است که با پایداری در برابر فشار های کشور های غربی از حقوق خود به هر قیمت پاسداری کند . در این تفکر اینگونه فرض می شود که به دلیل تعارضات بنیادی غرب با ایران در صورت عقب نشینی در این مرحله در جبهه ها و موضوعات دیگری به کشور فشار وارد خواهد آمد.
دوم: رویکرد مذاکره : در این رویکرد گرچه تا حدودی همسانی و شباهتی فراوانی با رویکرد اول در زمینه دلایل و زمینه های روبرو شدن ایران با این بحران وجود دارد اما موافقان این دیدگاه معتقدند که باید بنا به اصل اساسی تحلیل هزینه – منفعت باید با سنجش هزینه های ناشی از دستابی به این تکنولوژی و منفعتهای حاصل از آن اعمال تصمیم نمود. آنها معتقدند که انرژی هسته ای و مافع حاصل از آن ارزشی به مراتب کمتر را نسبت به خسارات ناشی از تحریمها یا احتمالا حملات نظامی برای کشور در پی دارد و بدین ترتیب عقلانی است که بر نامه های هسته ای در برابر گرفتن منافع اقتصادی تا زمانی مناسب برای پی گیری دوباره آن تعلیق شود
اگر مطلب قبلی همین وبلاگ را د زمینه شیوه های تصمیم گیری خوانده باشید که طی آن تصمیم گیری با دو شیوه منطقی و شهودی تقسیم شده بود می توان اینگونه ادعا کرد که تصمیم اخذ شده از سوی موافقان ایده اول شهودی ( احساسی) و ایده دوم عقلانی است. در نوشته قبل بدین نکته اذعان کردیم که به واقع نمی توان هیچ یک از شیوه های ذکر شده را مطلقا مناسب تشخیص داد. بدین معنی که اساسا هم شیوه عقلانی و هم شیوه شهودی ( احساسی) هر کدام می توانند در شرایط مناسب مثمر ثمر باشند.
به نظر نویسنده کلید حل تعارضات موجود در این زمینه در همان عبارت کلیدی شرایط مناسب نهفته است.
با بررسی شرایط در هر زمان و سنجش منابع و موقعیتها و چالشها است که می توان تصمیم مناسب را اتخاذ کرد و البته این تصمیم می تواند به صورت شهودی یا خردمندانه اتخاذ شود. زمانی که کشور به منابع و فرصتها و روابط مستحکم و ابزار های مناسب مجهز باشد می تواند با قدرت مانور بیشتر و حتی با عدم توجه به بحثی چون هزینه – منفعت به اتخاذ تصمیم بپردازد . در چنین شرایطی کشور می تواند تا حد امکان بر افکار و عقاید خود پایفشاری کند ، چون توانایی پرداخت هزینه های آن را دارد.
از سوی دیگر زمانی که اجماعی فراگیر در برابر کشور صورت گیرد و ابزار ها و اهرمهای اعمال فشار مناسب و یا شرکا و متحدانی که بتوان بر آنها تکیه کرد و یا بر روی آنها حساب باز کرد وجود نداشته باشد مطمئنا باید با خردمندی بیشتر و سنجش موارد و گزینه های بیشتر و جزئی تر و با اصطلاح روشنتر به شیوه ای بهینه تر به اتخاذ تصمیم پرداخت.
بدین ترتیب آنچه در این میان اهمیت فراوانی پیدا می کند دقت مناسب و سنجش صحیح شرایط برای اتخاذ شیوه مناسب در زمان برخورد با مساله است که البته در شیوه خردمندانه تصمیم گیری از آن با عنوان ارزیابی مساله و در مراحل بعدی ارائه راه حلها و ارزیابی راه حلها نام برده می شود.
آنچه امروزه بیش از هر چیز در صحنه بین الملل خودنمایی می کند پیوستگی و ارتباط هر چه بیشتر مسائل با یکدیگر است. بدین ترتیب که جنبه ها و ابعادی از تصمیمات کلان کشور ها که شاید در گذشته هیچ تاثیر محسوسی در سطح معادلات بین الملل نداشتند ، امروزه مطرحند و بدین ترتیب مبحث تصمیم گیری در عرصه بین الملل را با چالشهای نوینی روبرو می کنند.
در گذشته و در طول تاریخ هماره کشور ها به دو دسته قدرتمند و ضعیف تقسیم می شدند و البته همیشه حکومتهای ضعیف از سوی حکومتهای قدرتمند مورد تهاجم قرار گرفته و نابود می شدند . اما امروزه واقعیت آن است که این معادله دو سویه قدرتمند و ضعیف به یک طیف گسترده تبدیل شده است که البته گزینه های فراوانی را نیز برای تصمیم گیری بهتر فرا روی تصمیم گیران در عرصه بین الملل قرار داده است
اورانیوم و انرژی هسته ای - ۳
تقریبآ تمام فعالیت های بشری ایجاد موادی می کند که دیگر مورد نیاز نیست و باید با مدیریت صحیح جمع آوری شوند و از محیط زندگی دور شوند. این موضوع شامل جمع آوری زباله های منزل و پسماندهای کارخانه جات شده و تا زباله های اتمی و ... ادامه دارد.
اما زباله های اتمی به دلیل تشعشعاتی که دارند باید بطور خاص تحت نظر باشند و طی مراحل پیچیده از محیط دور شده و دفن شوند. واقعیت آن است که هنوز دانشمندان در حال بررسی روشهایی هستند که توسط آنها بتوانند در پروسه از بین بردن زباله های اتمی کمترین آسیب را به طبیعت وارد آورده، ریسک استفاده از این انرژی را کاهش دهند. زباله های اتمی یا رادیواکتیو عمومآ پس از استفاده از مواد رادیواکتیو در نیروگاه ها، مصارف پزشکی و صنعتی و ... بدست می آید که معمولآ آنها را با توجه به میزان تشعشع به سه دست سطح پایین، متوسط و بالا (Low, Intermediat & High Level) تقسیم می کنند. این تقسیم بندی بر اساس قوانین بین المللی صورت گرفته و برای هر کدام از این دسته ها شرایط خاص جمع آوری و دفن تدبیر شده است. Low-Leve : زباله های سطح پایین از نوع بی خطرترین مواد رادیواکتیو هستند که مدت زمان بسیار کوتاهی توانایی تشعشع دارند. لباس کارکنان درگیر با این مواد، ابزار و تجهیزات کاری آنها، فیلترها و ... از این دسته مواد هستند. این نوع از زباله ها نیازی به محافظت های مخصوص (Shield کردن) ندارند، اما آنگونه هم نیستند که مانند زباله های عادی با آنها برخورد شود. آنها معمولآ سوزانده می شوند و در عمق کم دریا یا خشکی دفن می شوند. Intermediate-Leve : این دسته از زباله ها شامل موادی مانند پسابهای شیمایی، روکش فلزی سوختها و بسیاری از مواد زائد نیروگاههای اتمی هستند. این نوع مواد دارای عمر کوتاه تشعشع هستند اما لازم است که توسط پوشش های مخصوص محافظت یا Shield شوند، چرا که در عمر محدود خود تشعشع قابل توجه دارند، لذا این مواد را معمولآ در میان بلوک های بتون قرار می دهند و در مکانهای مخصوص انبار می کنند. High-Leve : از نمونه این نوع از زباله ها می توان دقیقآ به تفاله های سوخت هسته ای رآکتورها اشاره کرد، که شرایط نگهداری بسیار سخت تر و پر هزینه تری دارند. آنها باید با پوشش های مخصوص، محافظت یا Shield شوند و سپس در دماهای زیر صفر در انبارهایی در عمق حد اقل 1.5 کیلومتری زمین نگهداری شوند. اما با وجود آنکه در نوشته های قبل کم و بیش راجع به موضوع تشعشع صحبت کردیم، بهتر است قبل از ادامه بحث، کمی بیشتر راجع به این موضوع صحبت کنیم.
تشعشع رادیواکتیو چیست؟تشعشعات رادیواکتیو را در واقع می توان انتشار بی اختیار انرژی از برخی مواد یا بهتر بگوییم اتمهای ناپایدار دانست.
بسیاری از اتمهایی که در طبیعت وجود دارند و مواد اطراف ما را تشکیل می دهند از اتمهای با ثبات تشکیل شده اند، بگونه ای که چنانچه شرایط محیطی آنها تغییر نکند، آن مواد تا ابد به همان حالت می مانند. اما برخی از اتمها نیز وجود دارند که نمی توانند وضعیت خود را ثابت نگهدارند و به تاچار برای رسیدن به حالت تعادل شکسته می شوند و به اتمهای دیگری تبدیل می شوند. این اتمها در مرحل شکست از خود انرژی آزاد می کنند (به صورت اشعه یا ذره)، به موادی که از اینگونه اتمها تشکیل می شود مواد رادیواکتیو گفته می شوند. تشعشعات آنها هم تشعشعات رادیواکتیو نامیده می شود. اورانیوم، توریوم یا پتاسیوم از جمله این مواد هستند که به اتم های سبکتر تبدیل می شوند. انرژی آزاد شده طی این پروسه تبدیل شامل امواج پر انرژی و نیز ذراتی است که با سرعت زیاد حرکت می کنند، هیچکدام از این ذرات یا امواج قابل دید نیستند. لازم به ذکر است که برخی از اتم های عادی مانند کربن یا رادون با وجود پایدار بودن، دارای ایزوتوپ های ناپایدار هستند. این مواد بالقوه می توانند تشعشعات رادیواکتیو داشته باشند. تشعشع در مواد رادیواکتیو بصورت طبیعی رخ می دهد و مدت زمانی که لازم است تا نیمی از اتمهای بی ثبات تبدیل به اتمهای پایدار شوند را نیم عمر آن ماده رادیواکتیو گفته می شود. نیمه عمر مواد رادیو اکتیو می تواند از چند میلی ثانیه تا چند صد هزار سال باشد. انرژی بسیار زیاد
