مقاله درباره همت مضاعف و کار مضاعف

اختصاصی از ژیکو مقاله درباره همت مضاعف و کار مضاعف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

همت مضاعف و کار مضاعف

  آثار پر خیر و برکت نامگذاری سالهای پیش توسط رهبر معظم انقلاب ، از جمله ؛ جهش قابل توجه و ارتقای رتبه ایران در زمینه تولید دانش در سطح جهانی ، توجه آحاد مردم و مسئولین به پرهیز از اسراف و حرکت به سوی اصلاح الگوی مصرف و استفاده  بهینه از منابع و امکانات ، اکنون در سطح جامعه آشکار و نتایج آن مشهود می گردد . این توجهات و تلاشهای مردم و مسئولین در راستای نوآوری و شکوفایی ، تولید و کار و اصلاح الگوی مصرف، قابل تقدیر می باشد اما کافی نیست . رهبر معظم انقلاب با نامگذاری سال 1389 به نام سال همت مضاعف و کار مضاعف ، تاکید فرمودند : " این تلاشها در حد خود، تلاشهاى با ارزشى است؛ موجب تقدیر است."  " آنچه که از ملاحظه‏ى وضعیت موجود کشور و ظرفیتهاى عظیمى که در دل این کشور و ملت بزرگ نهفته است، میشود به دست آورد، این است که آنچه ما انجام داده‏ایم، آنچه مسئولین و مردم انجام داده‏اند، در مقابل آنچه که ظرفیت عظیم این کشور براى پیشرفت و رسیدن به عدالت است، کار بزرگى نیست. باید تلاشها را بیش از آنچه که در گذشته انجام داده‏ایم، همه انجام بدهند و خود را موظف بدانند. "(1) با استماع کلمه  "کار" مضاعف ، نباید صرفا" تولید و امور اقتصادی در اذهان تداعی گردد و همت مضاعف  فقط در راستای کار تولیدی ، فنی و اقتصادی به کار برده نمی شود بلکه به فرموده معظم له ، در همه عرصه های صنعتی و در فعالیتهای اجتماعی و سیاست خارجی و در بخشهای مختلف باید کار مضاعف صورت گیرد . " آنچه مسئولین و مردم انجام داده‏اند، در مقابل آنچه که ظرفیت عظیم این کشور براى پیشرفت و رسیدن به عدالت است، کار بزرگى نیست."  بنابراین باید این نگرش ابتدا در بین کلیه مسئولین نظام در تمامی سطوح ، تقویت گردد که امروزه مردم کشور اسلامی ایران نیازمند همت بلندتر با کار بیشتر و متراکمتر هستند تا راههای نرفته را بپیمایند و به هدفهای بزرگ خود نزدیکتر شوند .

        یکی از موضوعات مهم در بیانات رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی سال 89 ، تاکید بر نظارت و بازخوردگیری مسئولین در فعالیتها و تلاش ها برای عمران و آبادانی و پیشرفت کشور و تقدیر از آن است ؛ " بر همه‏ى ناظران منصف فرض است که از این تلاشها، از این زحمات و کار و کوششى که براى عمران و آبادانى و پیشرفت کشور در عرصه‏هاى مختلف انجام گرفت، قدردانى کنند." کلیه مدیران موظفند با نگاه سیستماتیک به سازمان خود ، از خروجی های سازمان ، فیدبک گرفته و در جهت اثر بخشی فعالیتها ، ضمن تشویق کارکنان کارا ، نقاط ضعف احتمالی را شناسایی و اقدامات مضاعف برای رفع کاستی ها را در نظر بگیرند . تشویق و قدر دانی از منابع انسانی متعهد ، یکی از رموز موفقیت کلیه مدیران در راستای اثر بخشی مضاعف فعالیتهای سازمانی است و از روزمرگی ها در اثر حجم بالای کارها و به فراموشی سپردن یا بی توجهی به کار مضاعف زیر مجموعه، جلوگیری خواهد کرد و موجب برانگیختگی کارکنان و به حداقل رساندن  خستگی آنان خواهد شد .www.zibaweb.com

         نامگذاری سال 89 با دقت و ظرافت خاصی صورت گرفته و محدود به یک بعد از ابعاد توسعه نیست و حضرت آیت الله خامنه ای  کلیه آحاد مردم و مسئولان را در هر پست و رده سازمانی ، مورد خطاب قرار داده و همه را موظف به حرکت برای رسیدن به بهترین روزها ، بهترین حالات و بهترین وضعیتها نموده اند . بی شک جامعه بزرگ فرهنگیان ، یکی از تاثیر گذارترین اقشاردرهر کشور محسوب می شود که جایگاه ویژه آنان از هزاره های گذشته تا کنون مورد تاکید فلاسفه و اندیشمندان مشهور بوده  و هست و به نوعی آموزش و پرورش و معلمان را زیر بنای اصلی توسعه و سرمایه گذاری مطمئن برای آینده هر کشوری، معرفی کرده اند ، توسعه اقتصادی ، فرهنگی ، اجتماعی ، نظامی و... درهر مملکتی  در گرو بهره گیری از منابع انسانی متعهد و کارآست و این منابع انسانی کارا (دانش آموزان) ابتدا باید در نظام آموزشی حاکم ، در فرایند تربیت و آموزش شرکت داده شوند و با همراهی خانواده ها ، جریان جامعه پذیری آنان تداوم یابد تا در سایه تربیت و آموزش نیروهای متعهد ، فعال و با همت مضاعف ، شاهد سرمایه گذاری مطمئن برای آینده باشیم . موفقیت نظام آموزشی کشور در گرو تقویت مضاعف علم و ایمان دانش آموزان به عنوان والدین و جمعیت مولد و فعال آینده می باشد و این میسر نیست مگر با همت و کار مضاعف معلمان و کارکنان مدارس به عنوان فعالان خط مقدم تعلیم و تربیت و این هم  مقدور نخواهد بود جز  توجه و پشتیبانی کافی مسئولان آموزش و پرورش برای شناسایی و معرفی فرهنگیان ، معلمان و مدیران فعال با همت و کار مضاعف و تقویت انگیزه فعالیت بیش از پیش آنان .

        کار مضاعف در آموزش و پرورش به چه معناست ؟ هیچ تعریفی  از کار، کاملا" رضایتبخش نیست و منظور نگارنده از این نوشته  صرفا" کار اقتصادی و درآمدزا ، نیست ؛

_" کار (Occupation)یا شغل فعالیتی است که شخص مرتبا" برای دریافت پول انجام می دهد "(2)

_ " کار انسانی شامل آفرینش امر فایده بخش است ، برگسن"(3)

_" کار عمل هوشیارانه انسان است بر روی ماده . کار آنچیزی است که از دیدگاه دانشمند اقتصاد ، انسان را از حیوان متمایز می سازد، " (پرودن) (4)

 از نقطه نظر اجتماعی، کار بیش از آنکه از جهت افزایش ثروت آنانی که به انجام دادن آن فرمان می دهند ، مطمح نظر قرار گیرد ،از دیدگاه ارتباطش با انسان که بدان دست میزند ، مورد توجه است. شرایط اجتماعی کار به نظام اقتصادی ، میزان توسعه نیروهای مولد ، میزان تشکل و سازمان یافتگی کارگران و قوانین و مقررات وابسته است . باید توجه داد که در تمدن صنعتی و فنی ، جدایی بین کار  یدی  و فکری ( عقلانی) کاهش می یابد ، چه ، بسیاری کارهای واسط بین این دو موجودند ، از جمله کنترل وسایل و شیوه های مبتنی بر خودکاری ، وجود کارکنان ماهر ، ناظران در کارهای اداری ، کارکنان مشاغل علمی و غیره

          توجه به تعریف " کار اجتماعی (Social Action)" که از آن، به عنوان " کار یک عده از مردم که به صورت گروهی انجام می گردد یا کوشش منظم برای تغییر نهادها ، آداب و رسوم یا روابط گروهی " (5)،یاد شده ، می تواند مکمل تعریف کار باشد. بنابرتعاریف فوق، مجددا" متذکر می شود که استفاده از کلمه کار در این نوشته صرفا" به معنای کار درآمد زا نیست و گاهی از آن به عنوان کارکرد و حتی تکلیف نقش هم استفاده می گردد.

        آموزش و پرورش به عنوان بزرگترین وزارتخانه کشور با بهره گیری از جمعیت عظیم فرهنگیان و سر و کار داشتن با انبوهی از جمعیت دانش آموزان و والدین آنها ، می تواند یکی از اهرم های اصلی ترویج همت مضاعف و کار مضاعف در سطح کشور باشد که علاوه بر آموزش مستقیم به دانش آموزان می تواند از توان خود برای اثر گذاری بر والدین در قالب آموزش خانواده ، نظر شهروندان را به کار مضاعف جلب نماید و در اجرای دستورات مقام معظم رهبری، بسیار تاثیر گذار باشد .

        از سوی دیگر، برای اینکه نظام آموزش و پرورش در انجام وظایف محوله خود بیش از پیش موفق باشد ، نیازمند توجه و همت مضاعف مسئولان در دولت و سایر قوا برای یاری رساندن خود میباشد و مهمتر از همه اینکه حذف نگاه " مصرفی بودن آموزش و پرورش " نیازمند کار مضاعف می باشد و زمانیکه به آموزش و پرورش به عنوان یک " نظام سرمایه گذاری مطمئن" نگریسته شود ، می توان  به آینده کشور، صد چندان امیدوار بود.

       اینکه چه بخش ها و زیر مجموعه های آن، بیش از سایر بخش ها به کار مضاعف نیاز دارند ، موضوع مهم دیگری است ، طبیعی می باشد که در اثر فشار کاری مدیران ، حجم زیاد امور ، روزمرگیها ، توطئه های بیگانگان ، کمبود منابع ، توجه ویژه به برخی موضوعات روز  و غیره ، ناخودآگاه  ممکن است اشکالات موجود در یک بخش  ، موقتا" از توجهات ، پنهان شود و یا اقدامات جدی برای رفع آن صورت نگیرد در این حال

دانلود مقاله منظور از کار مضاعف و همت مضاعف

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله منظور از کار مضاعف و همت مضاعف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 84

کار اقتصادى در پرتو بینش و ارزش‌هاى اسلامى

• چکیده‏

روابط حاکم بر بازار کار، متأثّر از دیدگاه مکتب اقتصادى به کار است. اعتقادات، اخلاقیات و روش‌هاى عملى، آثارشدیدى بر رفتار دارد. نوع رفتار در بازار کار، آثار خود را در بخش تولید و بر رشد جامعه پدید می‏آورد. اعتقادات‏اسلامى و اخلاقیات آن، مسلمان را به انجام کار اقتصادى ترغیب ساخته، انگیزه‏هاى متعدّدى را در او ایجاد می‏کند.

برخلاف آن‌چه درباره آموزه‌هاى دینى گفته شده، مبانى ارزشى و اعتقادى مسلمان توانایى ایجاد برآیند رفتار توسعه‏زا را در خود دارد. متون دینى و عملکرد اولیاى دینى، کار اقتصادى را مطلوب و محبوب معرّفى کرده است و اعتقاد به قضا و قدر الاهى، رزاقیت خداوند، شفاعت، قیامت، توکّل، زهد، و صبر فقط تضادى با انجام کار نداشته، بلکه درک صحیح از موارد پیش‌گفته، اثر مثبت آن را بر کار و ایجاد زمینه رشد و توسعه اقتصادى نشان می‏دهد. • مقدّمه‏

بازار کار، از مهم‌ترین بازارهاى اقتصادى است. خصوصیات منحصر به فرد نیروى کار و اثر آن بر دیگر بازارها و بر کل‏ّ اقتصاد جامعه اهمیّت خاصّى به آن داده است. دیدگاه مکاتب گوناگون بشرى به پدیده کار و نیروى کار متفاوت است. جایگاه ارزشى کار در هر جامعه، زمینه فرهنگى اصیلى براى تأثیر بر پدیده‏هاى اقتصادى است. تغییر دیدگاه به‏کار اقتصادى در دوران قرون وسطا تا دوران جدید، باعث رشد جامعه غربى در بُعد اقتصادى شد. برخى، توسعه ‏اقتصادى قرون جدید را مرهون تغییر نگاه بنیادین جامعه به کار اقتصادى و کسب ثروت، و عقب‏ماندگى دیگر جوامع را ناشى از کمبود بنیادهاى فرهنگى دانسته، عقاید دینى و نگرش‏هاى سنتّى به کار، کسب روزى، قضا و قدر، و مانند آن‏ را از عوامل مهمّ عقب‏افتادگى اقتصادى می‏شمارند. داورى نادرست درباره مکتب اقتصادى اسلام به طور عمده ناشى ‏از عدم اطّلاع از مبانى دینى در این امور است. نوشته حاضر درصدد است با مراجعه به متون دینى اصیل (قرآن وسنّت)، دیدگاه کلّى دین مبین را به کار اقتصادى نشان دهد. حجم مطالب مربوط به کار در اسلام، بسیار گسترده ومتنوّع بوده و قرار گرفتن آن در یک مقاله امر دشوارى است. ابواب گوناگون جوامع روایى، این مباحث را در خود جای‏ داده است. امید است نوشته حاضر بتواند نمایى کلّى از آن مجموعه را در معرض دید دوستداران اقتصاد اسلامى قراردهد. دیدگاه دین درباره کار در گستره هستى و ویژگی‌هاى کلّى کار، رابطه عقاید خاص دینى مثل قضا و قدر الاهى، رزاقیت الاهى، تضمین روزى، و معاد با کار اقتصادى، ارتباط خصوصیات اخلاقى مثل توکّل، صبر، زهد و قناعت با کار و توسعه اقتصادى، بیان اسوه‏هاى عملى در این زمینه، اثبات مطلوبیت ذاتى کار اقتصادى، و تفاوت دیدگاه اسلام با دیگر مکاتب و اهداف و انگیزه‏هاى کار اقتصادى فرد مسلمان، مطالب آمده در نوشته حاضر است.

1. کار در گستره هستى

جهان هستى جلوه کار خدا است. کار را آفرید؛ آن‌گاه عالم را به حق رقم زد (دخان (44): 38). آسمان‌ها وزمین را در شش روز پدید آورد (اعراف (7): 54)، و بدون تکیه‏گاه ظاهرى سپهر نیلگون را رفعت بخشید(رعد (13): 2)، و با توان و قدرت و بدون سستى از آن محافظت کرد (فاطر (35): 41). زمین‏را همچون گاهواره در اختیار انسان قرار داد (طه (20): 53) تا در پهنه سفره آن قرار گیرد (نوح‏(71): 19؛ غافر (40): 64)، و طعام و عزّت خود را به چنگ آرد (مرسلات (77): 25).ستارگان را زیور و زینت آسمان قرار داد (صافات (37): 6)، و ماه تابان و خورشید جهان افروز را برای‏روشنایى زمین نمایان ساخت (فصلت (41): 12)؛ آن‌گاه همه را در مدار خود حرکت داد (یس‏(36): 40) تا شب و روز را در پى هم و هر یک را از دل دیگر بدرآرد (فرقان (25): 62 و آل‏عمران‏(3): 27). زمین را با کوه‌هاى استوارش از هیجان و لرزه باز داشت (انبیاء (21): 31)، و باد را فرستاد (اعراف (7): 57؛ حجر (15): 22) تا ابرهاى رحمت را بر هم بکوبد و از دل آن، همراه با تندر و مهیب آسمانى قطرات حیات را بر زمین تشنه بریزد (نور (24): 43) تا در مجارى آن فرود رود (مؤمنون‏(23): 18؛ زمر (39): 21) و چشمه‏ها از آن سرازیر شود (یس (36): 64) و دریاها پدیدآید تا از دل آن تازه‏ها برگیرند و زینت به چنگ آرند (نحل (16): 14؛ رحمن (55): 22). کشتی‌ها برآن روان سازند و بر گستره آن غالب شوند (جاثیه (45): 12). آب‌هاى گونه‏گون را با هم در آمیخت بدون آن‌که‏ یکى شوند (رحمن (55): 19 و 20). با آب رحمت خود، زمین تفتیده را طراوت بخشید و جوانه‏هاى گیاه را بر آن رویانید. باغ‌ها را ثمر داد و خوشه‏هاى گندم و خرما را نمایان ساخت (ق (50): 9 ـ 11؛ انعام ‏(6): 99). زنبوران را فرمان لانه‏سازى در کوه‌ها و درختان داد و پرندگان را در فضاى آبى حافظ شد و چارپایان را براى غذا و پوشاک و یارى و زیبایى آفرید (نحل (16): 68 و 69 و 79و 66 و 5 ـ 8). تا آن‌گاه ‏که اراده او بر خلقت احسن قرار گرفت، و او را از آب و خاک بر فطرت خود در زمین صورت داد، و بر عالمیان، خلیفه ‏خود ساخت (حجر (15): 28؛ روم (30): 30؛ بقره (2): 30). عالم را مسخّر انسان کرد تا با کار و تلاش خود و با عمل صالح، راه خدا را بپیماید و وارث زمین شود (لقمان (31): 20؛ زمر (39):74)؛ زمین را آباد سازد و بر دوش آن سوار و آن‌را رام کند. (هود (11): 61؛ ملک (67): 15). راه‌هاى آن‌را بیابد و از آن بهره گیرد (زحرف (43): 10). همچون کار خدا که بر شاکله ذات او است (اسراء(17): 86)، آدمى هم بر مثل شاکله و فطرت الاهى خود کار کند تا آن‌گاه که به خاک بر می‏گردد، زمین مرده را ‏حیات بخشیده، و شکرگزار این همه نعمت بارى تعالى باشد. تمام عزّت و قدرت از آنِ خداى قادر عزیز است که به اشاره‏اى، عالم بدیع را رقم زد و انسان را براى آباد ساختن این مزرعه زندگى، جانشین خود ساخت (یونس (10): 65؛ بقره (2): 165). خداوند با صنعتگرى تمام، خلقتى را رقم زد که هدایت، آن‌را به‌دنبال دارد (طه (20): 50). همه مقهور امر او و ملائکه، مأمور و مطیع اشاره اویند (نحل (16): 49 و 50). در سراسر وجود عالم، حرکت سریان دارد و فعل الاهى در عالم مادّى سکون بر نمی‏تابد. جوهره عالم در تب وتاب به‌سر می‏برد و در پى هدف خود روان است. بیکارى و بی‏هدفى در هیچ ذرّه‏اى از عالمیان راه ندارد. همه در مسیرحق روان، و از او به سوى او در حرکت و تلاشند (انشقاق (84): 6). هدف آفرینش، کار نیک انسان‌ها است، وکار نیک انسان‌ها در صفحه وجود گم نمی‏شود و آثار آن‌را در دو سرا مشاهده می‏کند (ملک (67): 2؛ کهف ‏(18): 30).

کار همچون وجود، در تمام شؤون عالم دخالت دارد. کار و کارگر در وجود تمام اشیا مؤثّر است. کارگران، جلوه کار الاهی‌اند. حق تعالى، مبدأ کارگرى است و فعّال است

دانلود مقاله همت مضاعف و تلاش های فرهنگی امام صادق

اختصاصی از ژیکو دانلود مقاله همت مضاعف و تلاش های فرهنگی امام صادق دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

همت مضاعف و تلاش های فرهنگی امام صادق (ع)

از مهمترین رموز موفقیّت در زندگی، تلاش و پایداری در راه هدف می باشد. تحرّک و پویایی که از اعتقاد راسخ انسان سرچشمه می گیرد، در راه رسیدن به مقصود ضروری ترین عامل به شمار می آید.مطالعه سیره و زندگی ائمه اطهار (ع) و توجه به تلاش های فرهنگی آنان نشان می دهد که آن بزرگواران چشمه های جوشان معرفت و گنجینه های حکمت الهی هستند که چون چراغی پر فروغ و خاموش نشدنی فراسوی علم را با پرتو افشانی خود روشن می کنند. آنان با اندیشه ها و تلاش های فرهنگی خود، تاریکی ها را از بین برده و در هر زمان امید حق ستیزان را نومید می ساختند.امام صادق (ع) همانند دیگر امامان معصوم (ع) دارای کمالات و فضایل انسانی در مرتبه اعلی است که بعد از شهادت پدر بزرگوارش امامت و رهبری شیعیان را به عهده گرفت و به رغم مشکلات حادّ جامعه مسلمین در مدت 34 سال امامت پر برکت خویش، نقش شایسته ای در گسترش فرهنگ حیات بخش اسلام انجام داد.

1ـ دعوت به ولایت پذیری

بزرگ ترین ظلمی که بعد از رحلت پیامبراسلام (ص) نسبت به جهان اسلام و بشریّت شد، این بود که امامت و ولایت را از مسیر حق منحرف کردند. کم کم کار به جایی رسید که از زمان معاویه آن را به سلطنت تبدیل نمودند و مردم را چون بردگان به خدمت می گرفتند

آنان می خواستند که دیگر از امامت و جانشینی خاتم پیامبران و رهبری حقیقی و دینی اثری نماند. وقتی نوبت به امامت امام صادق (ع) رسید در مناسبت های گوناگون با بیانات شیوای خود، اهمیت این مسأله را بیان فرمود.«عیسی بن سری» می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم پایه هایی که دین اسلام بر آن بنا شده است، به من بفرما. آن حضرت فرمود: «گواهی به یگانگی خداوند و این که محمد(ص) رسول و فرستاده اوست: اقرار نمودن به آن چه از جانب خداوند آورده (قرآن) و ولایتی که خداوند به آن امر فرموده و آن ولایت آل محمد است.»(یکی از انتظارات واقعی امام صادق (ع) از شیعیان واقعی این است که نسبت به امامان خویش معرفت و شناخت داشته باشند و با دل و جان ولایت آن ها را بپذیرند نه این که فقط مدّعی ولایت مداری باشند، آن حضرت با تبیین علایم و نشانه ها، ولایت پذیران اصلی را از غیر اصلی جدا نموده به طوری که می فرماید: «شیعیان سه دسته هستند: گروهی به وسیله ما زینت می یابند و ما را وسیله عزّت و آبروی خویش قرار می دهند، گروهی ما را وسیله درآمد زندگی دنیایی خویش قرار داده و از این طریق زندگی می کنند و گروهی از ما و به سوی ما هستند با امنیت ما آرامش می یابند و با ترس ما ترسان هستند، در برابر جفاکاران خودنمایی ندارند، اگر پنهان باشند کسی سراغ آن ها را نمی گیرد و اگر آشکار باشند به آن ها اعتنا نمی شوند. گروه سوم به حقیقت شیعیان واقعی و راهنمایان مردم هستند.»(2)امام صادق(ع) علاوه بر سفارش های مکرّر به ولایت پذیری و امام شناسی در مکتب تربیتی خویش، شیعیان ولایی تربیت نمود و آنان را ولایت مدار بار می آورد. در این زمینه داستان «عبدالله بن یعفور» یکی از شیعیان با اخلاص و فداکار که در پذیرش ولایت ائمه اطهار (ع) اسوه ای کامل و نمونه ای بارز برای تمامی شیعیان می باشد، قابل تأمّل و دقت است او با همه عظمت علمی و موقعیت اجتماعی در برابر فرمان امام خویش تسلیم محض بود.

2ـ استناد به قرآنجایگاه و نقش ائمه اطهار (ع) در ترویج و توسعه فرهنگ قرآنی به ویژه تفسیر قرآن کریم، نقش کلیدی و اساسی در تبیین حقایق قرآنی است. با اندکی تأمّل در زندگانی حضرت امام جعفر صادق (ع) روشن می شود که قرآن در سیره و سخن آن امام بزرگوار جایگاه ویژه ای داشته و زندگی روزمرّه خود را با آیات قرآن آن چنان آمیخته بود که در تمام ابعاد پرتو افشانی می کرد.آن حضرت با حالت ملکوتی خاصی آیات قرآن را در نماز تلاوت می کرد، به طوری که از حالت عادی خارج می شد. روزی یکی از حاضران از او پرسید: این چه حالی بود که به شما دست داد؟ فرمود: «پیوسته آیات قرآن را تکرار کردم تا این که به حالتی رسیدم که گویی آن آیات را به طور مستقیم از زبان نازل کننده اش می شنیدم.»(3)«مسعدة بن صدقه» می گوید: شنیدم که از امام صادق (ع) پرسیده شد: آیا امر به معروف و نهی منکر بر تمام مردم واجب است؟ حضرت فرمود: خیر! به حضرت عرض شد چرا؟ فرمود: بر کسی واجب است که توانمند، دارای جایگاه علمی و عالم به معروف و منکر باشد و بر انسان ناتوان واجب نیست، دلیل آن قرآن کریم است که می فرماید: «و لتکن منکم امّةٌ یدْعون الی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر؛(4) باید از میان شما گروهی باشند که به خیر دعوت کنند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند.»تعبیر (منْکم) عده ای خاص را بیان می کند، نه عموم مردم را چنان که در این آیه شریفه آمده است: «و من قوْم موسی امّةٌ یهدون بالحقّ و به یعدلون ؛(5) و برخی از قوم موسی به راه حق هدایت می کنند و به آن باز می گردند.» یعنی عده ای از قوم موسی به حق هدایت می کنند نه همه. در این جا امام صادق (ع) به حرف «من» در (منکم) و (من قوم موسی) استدلال کرد که امر به معروف و نهی از منکر بر همه افراد واجب نیست، بلکه بر کسانی که توانایی و آگاهی نسبت به معروف و منکر داشته باشند، واجب است.(6)

3ـ تأسیس دانشگاه و تربیت شاگردانامام صادق (ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام محمد باقر(ع) در طول 34 سال امامتش با پنج طاغوت اموی و دو طاغوت عباسی روبرو بود. در این ایام بر اثر جنگ و ستیزهای بنی عباس برای براندازی حکومت بنی امیه و درگیری شدیدی که آن ها با یکدیگر داشتند، فضای بازی برای آن حضرت فراهم شد. آن امام همام در این فرصت توانست وسیع ترین دانشگاه اسلامی را پی ریزی کند و در این راستا توفیقات سرشاری به دست آورد، به طوری که حدود چهار هزار نفر شاگرد از مجلس درس او با واسطه و بدون واسطه استفاده می کردند و بسیاری از آنان به مقامات عالی علمی و فقهی نایل شدند. برجستگان و فرزانگانی همچون: «زرارة بن اعین»، «هشام بن حکم»، «جابربن حیان»، «ابان بن تغلب»، «مفضّل بن عمر»، «مؤمن الطالق»، «هشام بن سالم»، «معلّی بن خنیس» و... از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند که هر کدام استاد برجسته و پایه گذار علوم و صاحب کرسی تدریس در فنون گوناگون علوم شدند و کتاب های مختلفی برای آگاهی بخشی به نسل های آینده تألیف نمودند و منشأ آثار و برکات و تحولات عظیمی در تاریخ اسلام و تشیّع شدند.حضور در دانشگاه جعفری مخصوص شیعیان نبود، بلکه افراد زیادی همچون «ابوحنیفه» رئیس مذهب حنفی، «مالک ابن انس» رئیس مذهب مالکی، سفیان بن ثوری، یحیی بن سعید و... از شاگردان این دانشگاه بودند.(7)آن حضرت شاگردان خود را براساس ذوق و استعداد تعلیم می نمود و در همان رشته تشویق و تعلیم می داد و این گونه بود که مکتب تشیع در اثر تلاش های فرهنگی امام صادق (ع) به صورت چشم گیری گسترش یافت و به اکثر قلمروهای اسلامی رسید و بسیاری از مسلمانان در آن دوران طلایی به مکتب اهل بیت (ع) گرویدند.

4ـ شکوفایی علم فقهامام صادق (ع) در پرورش و شکوفایی علم فقه تلاش فراوان می کرد، بنابراین عظمت علمی آن امام بزرگوار در این علم در اوج قرار دارد و شاگردان بی شماری را در زمینه فقه و نشر آن تربیت نموده است.در علم فقه بهترین نظریات را ارائه نموده که هم اکنون روایات فقهی او در کتب اربعه (تهذیب و استبصار شیخ طوسی، کافی کلینی و من لایحضره الفقیه شیخ صدوق، گردآوری شده است و شاگردانی همچون «جمیل بن دراج»، «عبدالله بن مسکان»، «حمّاد بن عثمان» و... در فقه تحویل

تخقیق و بررسی در مورد همت مضاعف

اختصاصی از ژیکو تخقیق و بررسی در مورد همت مضاعف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

همت مضاعف،کار مضاعف

نام‌گذاری سال‌ها از سوی رهبر معظم انقلاب ابتکاری است که صرفاً یک حرکت تشریفاتی نیست، بلکه تعیین جهت‌گیری مورد نیاز سال است. رهبر معظم انقلاب به‌عنوان دیده‌بان هوشیار و دقیق نظام در آغاز هر سالی نیاز کشور را رصد می‌کنند و جهت‌گیری دستگاه‌های مختلف نظام را مشخص می‌نمایند. معنی این نام‌گذاری این است که همه‌ی دستگاه‌های مرتبط نظام، چه آن‌هایی که در محدوده‌ی سه قوه می‌گنجند و چه آن‌ها که در این محدوده نیستند، هر چه جدی‌تر به سوی این هدف مشخص شده حرکت کنند.

امسال را رهبر معظم انقلاب به نام «سال همت مضاعف و کار مضاعف» نامیده‌اند. تجربه‌ی موفق 31 سال انقلاب نشان داده که شعار «ما می‌توانیم» یک حقیقت است. تجسم این شعار در عرصه‌ی انرژی هسته‌ای، سلول‌های بنیادی، سدسازی، فناوری هوا و فضا، پیشرفت‌های پزشکی و ده‌ها عنوان دیگر خود را نشان داده است. پس ما که چنین تجارب موفقی داریم، چه دلیلی دارد که برای فتح قله‌های بلندتر خیز برنداریم؟ به نظر می‌رسد که نام‌گذاری امسال به نام همت مضاعف و کار مضاعف به دلیل توفیقات گذشته و ترسیم افق روشن آینده است؛ افق روشنی که با دو عنصر همت مضاعف و کار مضاعف رقم می‌خورد. اگر همت مضاعف باشد، اما کار مضاعف نباشد، می‌شود بلندپروازی و اگر کار مضاعف باشد، ولی همت مضاعف نباشد، می‌شود در خود تنیدن و در جا زدن. پس این دو با هم، برای رشد کشور در همه‌ی زمینه‌ها ضروری است.

متأسفانه سال گذشته فتنه‌گران از تحقق شکوفایی بیشتر کشور جلوگیری کردند و تقریباً یک سال تمام کشور را در آتش فتنه‌گری و التهاب سوزاندند. درواقع آن‌ها از کشور فرصت‌سوزی کردند و این همت مضاعف و کار مضاعف می‌تواند جبران فرصت‌سوزی‌های سال گذشته هم باشد.

معتقدم این نام برای امسال یک عنوان عام بوده و باید در همه‌ی عرصه‌ها مورد توجه قرار گیرد. لکن آنچه در تفسیر این نام‌گذاری مورد تأکید است، همت و کار مضاعف برای رفع فقر از جامعه است. به نظر می‌رسد که همت مضاعف و کار مضاعف در عرصه‌ی فقرزدایی با توجه به پهناوری کشور و زمین‌های حاصل‌خیز و استعدادهای موجود در کشور جلوه‌ی بیشتری دارد. ما باید تلاش کنیم که شاهد میزان کمتری از فقر در جامعه باشیم، چراکه وجود فقر در شأن نظام جمهوری اسلامی ایران نیست و نباید از پرکردن این خلأ اغماض کرد. البته خوشبختانه در این زمینه بسیار کار شده، اما چون گودال‌های فقر در جامعه بسیار عمیق است، برای رفع آن‌ها نیاز مبرم داریم به همت مضاعف و کار مضاعف.

در مورد ارتباط نام سال‌ها با یکدیگر نیز باید تصریح کنیم که «اصلاح الگوی مصرف» زیربنای رشد و توسعه‌ی کشور است و محدود به سال گذشته نیست. علاوه بر اینکه ایشان فرمودند: حرکت به سوی اصلاح الگوی مصرف، که این مقوله هم نیاز به همت مضاعف دارد تا بتوانیم اسراف و تبذیر را از سطح جامعه کم کنیم و این وظیفه‌ای همگانی است که در این مسیر گام برداریم.

در حالی‌که این نام‌گذاری‌ها نوعی رهبری فرهنگی و فرهنگ‌سازی است، برخی معتقدند که این نام‌گذاری‌ها جنبه‌ی نمادین دارد، ولی تأکید می‌کنم که این سخن نادرست است، چراکه نه‌تنها تحقق همت مضاعف و کار مضاعف نیازی به بودجه‌های کلان ندارد، بلکه متکی بر یک اراده و تصمیم راسخ است. در ضمن حرکتی صرفاً نمادین نیست، بلکه کاملاً واقع‌بینانه و شدنی است. اینکه همه‌ی اقشار جامعه همت‌شان را بیشتر کنند و برای پیشرفت کشور گام بردارند، نیازی به بودجه ندارد. مثلاً کافی است کارمندان ما زودتر سرکار حاضر شوند تا کار مردم را بهتر و آسان‌تر راه‌اندازی کنند یا طلبه‌ها و دانشجویان ما سعی کنند که با همت مضاعف تعطیلات کمتری داشته باشند. مسلماً این موارد نیازی به بودجه ندارد. البته بخش‌هایی که نیاز به هزینه دارد نیز اگر همان هزینه‌ی مصوب را ‌درست اجرا کنند، می‌شود همت و کار مضاعف.

گروهی نیز عقیده دارند که حلقه‌ی مشاوران باید نام سال را به رهبر معظم انقلاب پیشنهاد دهند، باید اشاره کنیم که به نظر می‌رسد این افراد نسبت به این موضوع ناآگاه هستند که رهبر معظم انقلاب نه‌تنها در عرصه‌ی نام‌گذاری بلکه، در همه‌ی عرصه‌ها شدیداً معتقد به کار کارشناسی هستند و قطعاً این نام‌گذاری با یک کارشناسی دقیق صورت گرفته است. ایشان تابع سیره‌ی رسول‌الله هستند و اصل «شاورهم فی الامر» را به‌خوبی لحاظ می‌کنند.

منبع: سایت مقام معظم رهبری

تحقیق کار مضاعف بر حواسپرتی

اختصاصی از ژیکو تحقیق کار مضاعف بر حواسپرتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

تأثیر کار مضاعف و حواسپرتی بر عملکرد فرد

چکیده:

در این آزمایش سوال اصلی این است که آیا کار مضاعف و حواسپرتی بر عملکرد فرد تأثیر می گذارد یا خیر؟ فرضیه اصلی این است که این عوامل می توانند بر عملکرد فرد تأثیر گذارده و فعالیت وی را دچار اختلال کنند.

این آزمایش در مجموع در «6» مرحله صورت می پذیرد که مرحله ابتدایی به عنوان مرحلة تمرینی است و «5» مرحله دیگر که شرح آن در متن آزمایش خواهد آمد، مراحل اصلی آزمایش هستند. هر مرحله 3 دقیقه به طول می انجامد و بعد از هر محله آزمودنی به مدت 2 دقیقه به استراحت می پردازد. در این آزمایش ملاک هم سرعت عملکرد آزمودنی است و هم دقت وی و معیار اندازه‌گیری ما تعداد مربع هایی است که آزمودنی درست علامت زده باشد. با استفاده از فرمول مشخص حاصل کارآیی کل آزمودنی را محاسبه می نماییم.

با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه موردی را به روش «ABA» صورت پذیرفت فرضیه ها ما تأیید شده و نتیجه گرفته شد که کار مضاعف و حواسپرتی بر عملکرد آزمودنی تأثیرگذار هستند (تأثیر متن منفی می گذارند).

مقدمه:

یادگیری و رفتار با هم متفاوت هستند یادگیری نوعی توانایی است که فرد ایجاد می‌شود و تنها از طریق مراجعه به رفتار آشکار فرد می توان از آن اطلاع حاصل کرد. از سوی دیگر رفتار به اعمال و حرکات مختلف درونی و بیرونی فرد گفته می‌شود.

روانشناسان رفتار را به دو دسته تقسیم می کنند: رفتارهای آشکار و پنهان (Covert,overt) رفتار آشکار به اعمالی گفته می شود که مستقیماً قابل مشاهده اند، مانند: صحبت کردن، نوشتن، راه رفتن و … رفتار نهان به اعمال درونی فرد که به طور مستقیم قابل مشاهده نیستند اطلاق می گردد. مثل: تفکر، تخیل و … ما از طریق رفتار آشکار به رفتار نهان پی می بریم.

بنابراین ما برای کسب اطلاع از میزان یادگیری فرد به رفتار قابل مشاهده یا به اصطلاح دقیق‌تر به عملکرد او مراجعه می‌کنیم. عملکرد نیز مانند رفتار آشکار و به جنبه های قابل مشاهده یادگیری اشاره می‌کند. اما تفاوت رفتار با عملکرد در آن است که رفتار به هر گونه عمل مشخص گفته می شود. حال آنکه عملکرد به نتیجه عمل فرد اشاره می کند که در ارزشیابی از میزان یادگیری او مورد استفاده قرار می گیرد.

عملکرد فرد از عواملی چون انگیزش و هیجان: شرایطی که به محیط حاکم است، خستگی و بیماری متأثر می شود. پس عملکرد فرد ممکن است شاخص نسبتاً درستی از یادگیری او باشد یا اینکه نتواند آن را به خوبی نشان دهد. برای مثال ممکن است عملکرد یک دانش آموز در جلسة امتحان تحت تأثیر اضطراب ناشی از امتحان کاهش پیدا کند. این امر نباید سبب شود که معلم فکر کند یادگیری صورت نگرفته یا آن عملکردی که دانش‌آموز عملاً انجام می دهد به طور دقیق منعکس کنندة یادگیری اوست. این دانش آموز ممکن است جواب سوالها را به خوبی یاد گرفته باشد، اما اضطراب او باعث ناتوانی اش در دادن