مقدمه
آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی به منظور ارضای نیازهای جامعه پدید آمده است، و مدارس به عنوان خط مقدم جبهه‌ی تعلیم و تربیت متعلق به این نهاد اجتماعی و در خدمت جامعه است که برای انجام صحیح رسالت خود و برخورداری از حمایت اجتماع ملزم به برقراری رابطه‌ی مؤثر با جامعه می‌باشد. از این رو رابطه‌ی مدرسه و اجتماع فرآیند تعاملی و مداوم است که چنان که شکل مشارکت آگاهانه را به خود گیرد باعث اثر بخشی و کار آیی بیشتر مدارس می‌شود.
هدف اصلی بهبود روابط با اجتماع و ایجاد زمینه‌ی مناسب برای مشارکت فعال و معنادار والدین و سایر شهروندان در فعالیت‌های آموزشی و پرورشی مدرسه است. بنابراین با برقراری رابطه‌ای اثر بخش، می‌توان ذهن مردم را نسبت به آموزش و پرورش، رسالت‌ها و اهداف آن، موقعیت مدارس و اهمیت و ضرورت برنامه‌های آن را روشن کرد. با تغییر نگرش آن نسبت به موضوع، می‌توان زمینه‌ی مناسب را برای برخورداری از حمایت، مشارکت و کمک‌های اجتماعی آورد. مشارکت واقعی و جدی قشرهای متفاوت مردم در اداره ی امور جامعه و بیش از هر جا در آموزش و پرورش و در سنگر مدرسه معنای درست خود را پیدا می مند. این مشارکت در صورتی تحقق می یابد که بهترین روابط ، یعنی حسن تفاهم ، اعتماد ، همدلی ، هم اندیشی و صمیمیت میان اولیاء و مربیان برقرار باشد. مهم ترین عامل در ایجاد جلب مشارکت های مردمی در آموزش و پرورش آگاه کردن مردم از تمام جوانب مشارکت است.
انجمن های اولیا» و مربیان فصل مشترک همکاری های مردم و نظام تعلیم و تربیت کشور محسوب می شوند و از این رو دارای اهمیت اند به همین دلیل جلب مشارکت های فکری و عملی اولیا» و مربیان در زمینه حل و فصل مشکلات و نیز برقراری ارتباط درست و هماهنگی میان انجمن های یاد شده با واحدهای آموزشی کشور، نیازمند شناخت اهداف انجمن اولیا» و مربیان توسط والدین است تا با علاقه مندی و انگیزه بیش تر در مدارس به همفکری بپردازند.
اقدام پژوهی: چگونه توانستم مشارکت اولیا را در امر اداره بهتر کانون فرهنگی تربیتی بعثت افزایش دهم؟