تحقیق درباره Colony collapse disorder

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره Colony collapse disorder دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

Colony collapse disorder

سندرم ریزش کلنی زنبوران عسل یا به عبارت دیگر سندروم کاهش جمعیت زنبوران عسل (Honey Bee depopulation syndrome) پدیدهای است که طی آن زنبوران کارگر یا چرا رو (foragers) بطور ناگهانی از مجموعه جمعیت ناپدید میشوند در حالی که در اطراف کلنی ها اثر چندانی از زنبوران تلف شده مشاهده نمی گردد. به عبارت دیگر زنبوران کارگر برای انجام فعالیتهای روزانه از کندو خارج شده و دیگر باز نمیگردند.بنابر این آنچه در کندو باقی می ماند ملکه کلنی، شفیره ها،زنبوران جوان و مقدار مناسبی از ذخیره مواد غذایی است. 

شکل شماره 1 - وجود مقدار مناسبی از عسل و گرده گل در کلنی های مبتلا به سندروم ریزش زنبور عسل از مشخص ترین علائم ظاهری این اختلال محسوب میشود.

نامهای مشابه

در منابع و مناطق گوناکون این اختلال با نامهای متفاتی بیان میگردد که به چند مورد از آنها اشاره می شود.

fall dwindle disease

cancer of bee

honey bee depopulation syndrome

mary selest syndrome

sudden rash of disappearances

spontaneous hive collapse

تاریخچه این اختلال برای اولین بار با عنوان رسمی C.C.Dدر اواخر سال 2006 و اوایل سال 2007 توسط یک زنبور دار حرفه ای با نام Dave Hockenberg در حین انتقال کلنی های زنبور از ایالت پنسیلوالنیا به فلوریدا گزارش گردید با توجه به اینکه در همین سال بعد از چندین دهه کاهش ، جمعیت کلنی های امریکا از5.5 میلیون به 2.5 میلیون

رسید نگاه های نگران محققین برای بررسی جدی تر این اختلال فصل جدیدی را در تاریخچه این بیماری گشود.

اولین کشور اروپایی درگیر جمهوری ایرلند بود که تا 50 درصد تلفات در سال 2007 گزارش کرد به تدریج کشورهای دیگری از جمله اسپانیا ،پرتقال،ایتالیا ، دانمارک و آلمان وجود بیماری را گزارش کردند. در آسیا تایوان اولین کشوری بود که این بیماری را گزارش کرد.رد پای این بیماری را میتوان در اکثر کشورهای آسیایی مشاهده کرد . در ایران گزارشهای تایید نشده و پراکنده ای از تلفات شدید کلنی ها در استانهای غربی کشور از سال 1388 وجود دارد که ظاهرا در حال گسترش است اما تا کنون کار مدون و خاصی در زمینه اطلاع رسانی دقیق یا کار تحقیقاتی آکادمیک صورت نگرفته هر چند تلاشهایی در استان گیلان برای کنترل و درمان بیماری در حال انجام است.

 عنوان شده که به تنهایی در ایالت متحده آمریکا، در سالهای 2006 و 2007در اثر این اختلال نزدیک به دو میلیون کلنی زنبور عسل نابود شده است.در ایران بر اساس برخی از گزارشها از مراکز مرتبط در حوالی سال 1388 بیش از یک میلیون کلنی از بین رفته است.

اهمیت CCD زنبور عسل علاوه بر تولید عسل که یکی از مواد غذایی مهم مورد مصرف انسان است، موجب اشتغال بسیاری در ارتباط با فعالیتهای مربوط به پرورش زنبور عسل و تولیدات آن در سطح جهان شده است. این حشره همچنین نقش موثری در گرده افشانی و باروری گیاهان و تولیدات کشاورزی ایفا می کند که بر این اساس برآورد میشود زنبور عسل در تهیه و تولید یک سوم غذای بشر سهیم باشد و در صورت حذف زنبور ، چه بسا که در بسیاری از اوقات باروری گیاهان امکان پذیر نمی شد. بنابراین نابودی زنبورستانها و کاهش جمعیت زنبوران عسل به دنبال این اختلال ، قطعا صدمات زیادی بر اقتصاد جامعه، کشاورزی و محیط زیست وارد خواهد کرد.

  شکل شماره 2 : تغییرات تعداد کلنی های فعال ایالات متحده بین سالهای 1945 تا 2007

علایم CCD کلنی هایی که مشکوک به CCD هستند عموما دارای نشانه هایی هستند که به طور همزمان در کلنی های مشکوک قابل مشاهده هستند: 1- غیاب کامل زنبوران بالغ در کلنی که گاهی همراه با مشاهده تعدادی زنبور تلف شده در اطراف کندوست. 2- وجود شفیره سرپوشیده. (زنبورهای کارگر به طور طبیعی هیچگاه کندو را تا هنگامی که همه شفیره های سربسته هچ نشده اند، ترک نمی کنند) 3- وجود ذخایر غذایی کافی شامل عسل و گرده که در CCD ، غارت این ذخایر توسط زنبوران دیگر و یا آفاتی مانند پروانه موم خوار و یا سوسکهای آفت کندو با تاخیر غیر منتظره ای صورت می گیرد. در کلنیهایی که دچار CCD شده اند ممکن است قبل از اینکه کاهش جمعیت روی دهد ، پیش نشانه هایی در کندو مشاهده شود: 

1- عدم توانایی زنبوران کارگر درنگهداری از شفیره های موجود در کندو. 2- به نظر می رسد که نیروی کاری کلنی از زنبوران بالغ جدید تشکیل شده است. 3- ملکه در کلنی حضور دارد. (عدم وجود ملکه در کلنی به مرگ کندو منجر خواهد شد که در این صورت به آن CCD اطلاق نخواهد شد). 4- زنبوران نسبت به تغذیه با غذای موجود در کندو مانند شربت شکر و یا مکملهای پروتئینی بی میل هستند. 

شکل شماره 3: چندقاب درگیر باC.C.D

سبب شناسی پیشرفتهای بسیار امیدوارکننده ای در شناسایی و درمان این سندرم در سالهای اخیر صورت گرفته که مرهون استفاده از تکنولوژی ها و تجهیزات مدرن امروزی همراه با روشهای جدید ژن درمانیست. استفاده از روشهای مدرن و کارامدی چون R.N.Ai technology_ mass spectrometery_ pyrosequention یا gen silencing این امکان را به محققین داده تا بتوانند یک لیست تقریبا کامل از عوامل موثر در ایجاد این اختلال تهیه کنند.در همین چند سال اخیر بارها ترتیب مظنونین این بیماری جابجا شده و امروزه میتوان عوامل را به ترتیب زیر اولویت بندی کرد:

ترکیب ویروسIIVو nosema ceranae

ترکیب ویروس I.P.A.V و nosema ceranae

microsporidian fungus