دانلود پاورپوینت نظام بهداشت و درمان کشور آلمان- 59 اسلاید

اختصاصی از ژیکو دانلود پاورپوینت نظام بهداشت و درمان کشور آلمان- 59 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

—پایتخت: برلین

—زبان رسمی: آلمانی

—نوع حکومت: جمهوری فدرال

—واحد پول: یورو

—مذهب: کلیساهای مختلف پروتستان ( عمدتاً لوتری)، کاتولیک رومی , اسلام سنی

—امید طول عمر: ٥ /٧٣ سال

—رشد سالانه جمعیت: ٠٢/ درصد

—جمعیت82/424/609 نفر

 

—تاریخچه بهداشت و درمان آلمان ٬ به قرون وسطی برمی‌گردد و زمانی که ارادهء ملی بر ریشه‌کنی بیماریهای واگیر استوار شده بود. بنیانگذار سیستم فعلی بهداشت و درمان آلمان شخصی بنام بیسمارک (Bismark) است که در حدود یک قرن پیش می‌زیست(۱۳۸۳) از آن پس تحولات متعدد و عمده‌ای در سیستم پدید آمده است که طبعاً عوامل سیاسی و اجتماعی در آن تأثیر بسزائی داشته است.یکپارچگی آلمان در سال ۱۹۹۰ عمده‌ترین تأثیر را در نظام بهداشت و درمان این کشور برجا گذاشته است که تأثیر این واقعه مهم در آلمان شرقی به مراتب بیشتر از آلمان غربی بود

 

—آلمان شرقی (General Democratic Republic) نظام بهداشتی و درمانی از نوع کاملاً متمرکز و متحد الشکل بود که زیربنای آن براساس بودجه عمومی دولت استوار گردیده بود. تقریباً تمامی خدمات داروئی، بیمارستانی، سرپائی بصورت رایگان و زیر نظر مستقیم دولت به مردم ارائه می‌شد و بودجه خدمات مذکور نیز توسط مالیات تأمین می‌شد. بخش خصوصی یا عملاً وجود نداشت و یا بسیار کوچک و قابل اغماض بود.

—هر شهروند آلمانی موظف به داشتن نوعی بیمه است و در حدود9 % مردم آلمان تحت پوشش صندوق‌های بیمه هستند. صندوق‌های بیمه در حقیقت بخشی از بیمه‌های اجتماعی هستند. کارگرانی که درآمد آنها از حد معینی پائین تر است حق انتخاب ندارند و موظف به عضویت در یکی از صندوق‌های بیمه هستند ولی کارگران با درآمد بالاتر از سقف معین و خویش فرمایان می‌توانند یکی از دو نوع بیمه صندوق یا خصوصی را به میل خود انتخاب کنند.صندوق‌های بیمه در کشور آلمان بصورت غیر متمرکز در سطح کشور پراکنده شده‌اند.

 

—دولت مرکزی و دو وزارتخانه تابعه آن اعضای اصلی تصمیم ‌گیری در بخش بهداشت و درمان هستند. تا قبل از ۱۹۹۱ بخشی از وزارت کار و امور اجتماعی مسئولیت تصمیم ‌گیری در بهداشت و درمان را عهده‌دار بود ولی در حال حاضر وزارت مستقلی بنام وزارت بهداشت و درمان وجود دارد.

 

—1-بیمارستان‌های عمومی که در کنترل دولت هستند (51%) 2-بیمارستانهای غیرانتفاعی محلی که تحت کنترل دولت‌های محلی هستند.(35%)
۳ – بیمارستان‌های خصوصی که سرمایه آن عموماً توسط پزشکان تأمین می‌شود. (%۱۴)
کارکنان بیمارستان‌های نوع اول و دوم بطور تمام وقت در اختیار بیمارستان‌ هستند و هزینه‌های مراقبت بیماران نیز توسط صندوق‌های بیمه تأمین می‌شود .