تحقیق درباره کارخانجات لامپ پارس شهاب

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره کارخانجات لامپ پارس شهاب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 79

کارخانجات پارس الکتریک ( شرکت سهامی عام ) در تاریخ 9/12/1341 تحت شماره 8567 در ایران به ثبت رسیده و فعالیتهای آن با موضوع تأسیس و ا یجاد کارخانه صنعتی و تولیدی مونتاژرادیو و تلویزیون بنیان نهاده شد .

تولیدات این کارخانه در حال حاضر شامل تلویزیونهای رنگی در اندازه های 14،21،28،29، مانیتور 15،17 رادیو پخش اتومبیل ، رادیو ضبط دو کاسته و بلند گو می باشد .

در حال حاضر کارخانجات پارس الکتریک با همکاری شرکت های معتبر و پیشرو جهانی و با استفاده از آخرین دستاوردهای تکنولوژی و جدیدترین ماشین های اینسرت اتوماتیک و مجربترین مهندسین و تکنسینها و نیروی کارآمد محصولات خود را تولید و به بازار عرضه می نماید .

کارخانجات این شرکت در مجتمع صنعتی واقع در کیلومتر 11 جاده مخصوص کرج مشغول به فعالیت بوده و مشتمل بر 4 واحد تولیدی (1ـ تلویزیون 2ـ مانیتور 3ـ قطعات 4ـ رادیو و کوئیل سازی )و واحدهای پشتیبانی تولید (تحقیقات و توسعه ، نگهداری و تعمیرات ، برنامه ریزی و کنترل مواد ، کنترل کیفیت ) بوده و دارای کارگاههای مجهز به مدار چاپی ، قطعات پلاستیکی وفلزی ، آبکاری ، پلاستو فوم، رنگ کاری و قالب سازی با استفاده از جدیدترین تکنولوژی روز می باشد .

کارخانجات پارس الکتریک در تاریخ 16/4/1358 در اجرای (بند ب ) در قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران ،ملی اعلام گردید و تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران واقع شد و در سال 1371 در اجرای سیاستهای دولت محترم جمهوری اسلامی ایران مبنی بر خصوصی سازی کارخانجات ، نقل و انتقال سهام بین سازمان صنایع ملی ایران و شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی صورت گرفت و اداره امور شرکت را هیأت مدیره منتخب مجمع صاحبان سهام عهده دار گردید .

فهرست شرکتهای تابعه پارس الکتریک :

1.شرکت کارخانجات لوازم خانگی پارس

2. شرکت خدمات پارس

3شرکت کارخانجات پارس کالری

4. شرکت طراحی و مهندسی ساخت صنعت

5. شرکت پارس نیک

6. شرکت مهندسی و بازرگانی پارس

7. شرکت ساخت و تولید قطعات الکترونیک سیرجان

8. شرکت پرسا رایانه

9. شرکت عایق پلاستیک

10. شرکت کارتن البرز

11.سایر شرکتهای سرمایه پذیر

شرکت کارخانجات لوازم خانگی پارس (سهامی عام )

شرکت کارخانجات لوازم خانگی پارس به منظور ساخت و تهیه و توزیع و فروش انواع محصولات و لوازم خانگی در تاریخ 6/2/1354 به ثبت رسیده و کارخانه و تأسیسات آن در شهر صنعتی البرز قزوین احداث و به همت مهندسین و کارگران ایرانی در سال 1359 به بهره برداری رسید .

طی دوران فعالیت شرکت پس از انقلاب ، ترکیب و میزان سرمایه شرکت به دفعات تغییر یافت و در سال 1370 به تملک کارخانجات پازس الکتریک در آمد و در سال 1373 از سهامی (خاص) به سهامی (عام) تبدیل و در همان سال نیز در سازمان بورس اوراق بهادار پذیرفته شد .

تولیدات این شرکت عبارتند از ماشین لباسشویی ، یخچال و فریزر در ابعاد 12 فوت و ضمناً در ابعاد 8و 12 فوت نیز امکان تولید را دارند . در حال حاضر بدنه داخلی محصولات مذکور از فلزی به پلاستیکی تغییر یافته است . سرمایه شرکت هم اکنون 150 میلیارد ریال است که حدود 61% آن متعلق به پارس الکتریک میباشد .

شرکت خدمات پارس (سهامی خاص)

این شرکت در سال 1355 با سرمایه شرکت کارخانجات پارس الکتریک تأ سیس و 100% سهام آن متعلق به شرکت پارس الکتریک می باشد و به منظور پشتیبانی و انجام خدمات پس از فروش محصولات پارس تأسیس شده است و در جهت ارائه خدمات بیشتر اقدام به گسترش فعالیت خود در زمینه طراحی و نصب سیستم های آنتن مرکزی ، پیجینگ ، تجهیزات آموزشی ، کنترل مداربست ، برگزاری کلاسهای آموزش فنی الکترونیک و تعمیر تلویزیون و برگزاری سمینارهای توجیهی در سطح کشور فعالیت داشته و با داشتن ورزیده ترین کادر خدماتی و14 شعبه رسمی و بیش از 191 نمایندگی مجاز در اقصی نقاط کشور اسلامی خدمات خود را ارائه می دهد.

شرکت کارخانجات پارس کا لری (سهامی خاص)

این شرکت در سال 1357 تأسیس و 99% سهام آن متعلق به شرکت پازس الکتریک می باشد که موضوع اصلی فعالیت شرکت در حال حاضر در زمینه تولید انواع محصولات چوبی از قبیل مبلمان اداری و کتابخانه ، میزهای کامپیوتر ، دیوارسازی ، فضاسازی اداری و ایجاد سقفهای کاذب با کیفیت عالی می باشد که در سال 1379 علاوه برانتقال به محل جدید کارخانه (کیلومتر15 جاده قدیم کرج ) بعنوان اولین شرکت ایرانی گواهی 9001 ISO را در طراحی و تولید انواع

تحقیق درباره شرکت سهامی

اختصاصی از ژیکو تحقیق درباره شرکت سهامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

شرکت سهامی

تقسیم سرمایه به سهام

مسئولیت دارندگان سهم

بازرگانی بودن عملیات شرکت

میزان سرمایه

انواع شرکت های سهامی

همچنین ببینید:

به موجب ماده 1 اصلاحی قانون تجارت مصوب 24 اسفند 1347 شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنه است و طبق ماده 2 قانون مذکور شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. در شرکت سهامی عده شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد . طبق ماده 5 حداقل میزان سرمایه نیز تعیین شده است. بنابراین مشخصات متمایزه این نوع شرکت عبارت است از :

سرمایه به سهام متساوی تقسیم شده باشد.

مسئولیت دارندگان سهام فقط محدود به سهام آنها است.

کلیه عملیات شرکت بازرگانی محسوب است .

عده شرکاء کمتر از سه نفر نخواهد بود .

سرمایه شرکت از مبلغ معینی نباید کمتر باشد.

تقسیم سرمایه به سهام

مسلم است شرکت سهامی مانند سایر شرکت ها باید دارای سرمایه باشد و اساس کار هر شرکت تجارتی سرمایه است منتهی در این قسم شرکت ها سرمایه باید به قسمت های مساوی تقسیم شده باشد و هر یک از اجزاء تقسیم را سهم گویند. مثلاً اگر شرکتی دو میلیون ریال سرمایه دارد باید به هزار سهم دو هزار ریالی و یا پانصد سهم چهار هزار ریالی تقسیم شده باشد و چنین شرکتی نمی تواند یک میلیون ریال از سرمایه خود را به 500 سهم دو هزار ریالی و بقیه را مثلاً به 250 سهم چهار هزار ریالی تقسیم نماید. شرکاء لازم نیست که هر یک فقط یک سهم داشته باشند بلکه هر شریک می تواند به هر مقدار که بخواهد سهم بخرد. مثلاً در شرکتی که سرمایه آن به یک صد سهم تقسیم شده است ممکن است یک شریک هفتاد سهم و شریک دیگر بیست سهم و بقیه شرکاء هر کدام یک سهم یا دو سهم داشته باشند. مسئولیت دارندگان سهم

در شرکت های سهامی شرکاء تا میزانی که سهم قبول نموده اند مسئل هستند و اضافه بر آن مسئولیتی ندارند و اگر شرکت به نحوی متضرر گردید که علاوه بر استهلاک سرمایه ، مبلغی هم بدهکار شد ، صاحبان سهام ملزم به پرداخت دیون شرکت نخواهند بود . مثلاً شرکتی که سرمایه آن دو میلیون ریال است اگر ورشکست شود به نحوی که پانصد هزار ریال پس از استهلاک سرمایه کسر بیاورد ، طلبکاران حق مطالبه از شرکاء را نخواهند داشت زیرا شخصیت و اعتبار شرکاء به هیچ وجه در شرکت دخالتی ندارد. بازرگانی بودن عملیات شرکت

هر قدر تمدن توسعه پیدا کند اموری که به اموال غیر منقول است بیشتر مورد نظر خواهد بود و مسلم است که آباد کردن آنها محتاج به سرمایه زیادی است که جز با تشکیل شرکت جمع آوری چنین سرمایه مقدور نیست. مثلا به جهت احداث سدهای بزرگ و آبیاری مناطق لم یزرع و بایر یا برای خرید و فروش خانه ها و اراضی جهت احداث خیابان که سرمایه فردی کفاف مخارج آن را نمی دهد ، اگر شرکتی که متصدی انجام عمل باشد دارای شخصیت حقوقی نبوده و نتواند مستقلاً معامله نماید و کارگر و کارمند استخدام کند از آن جهت شرکاء ناچاراً هریک به حساب شخصی خود این امور را انجام دهند ، به هیچ وجه منظور سرمایه گذاران عملی نشده و رکودی در عمران و آبادی کشور پدید می آید . با توجه به این موضوع ماده 2 اصلاحی قانون تجارت مقرر داشته که شرکت سهامی بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. باید دانست که از هفت نوع شرکت های تجارتی فقط شرکت سهامی می تواند موضوع عملیات خود را امور غیر بازرگانی قرار دهد و الا شرکت های تضامنی و نسبی و با مسئولیت محدود نمی توانند موضوع عملیات خود را امور بازرگانی قرار دهند و اگر اقدام به معاملات غیر تجارتی نمودند مشمول مقررات مربوط به امور تجارتی نخواهند بود. با تمام این احوال مقررات مربوط به اموال غیر منقول باید رعایت شود . مثلاً هرگاه شرکت سهامی شروع به خرید یا فروش اراضی نماید ثبت آن مانند اموال منقول در دفاتر تجارتی کافی نبوده و باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت رسیده و سایر تشریفات نسبت به آن مرعی گردد. عده شرکاء در سایر شرکت ها اعم از تجارتی یا مدنی عده شرکاء تعیین نشده و مطابق تعریفی که قبلاً کردیم ، شرکت تشکیل می شود از دو نفر شریک یا بیشتر ولی به موجب ماده 3 اصلاحی قانون تجارت در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد . به نظر می رسد که قرار دادن حداقل تعداد شرکاء 3 نفر، مربوط به شرکت های سهامی خاص است و الا در شرکت های سهامی عام عده شرکاء به شرحی که ذکر می شود کمتر از 5 نفر نخواهد بود. تعیین حداقل شرکاء به تعداد سه نفر جهت تطبیق با سایر مقررات شرکت های سهامی است. زیرا به موجب ماده 107 اصلاحی قانون تجارت شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده کلاً یا بعضاً قابل عزل می باشند اداره خواهد شد . عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد. بنابراین اگر تعداد شرکاء کمتر از پنج نفر باشد زیرا در این صورت هیئت مدیره که باید از صاحبان سهام انتخاب شوند تشکیل نخواهد شد.

میزان سرمایه

قانون در تعیین حداقل سرمایه شرکت ها جز در مورد شرکت های دخالتی ننموده و آن را به اختیار شرکاء قرار داده و به موجب ماده 5 اصلاحی قانون تجارت مقرر گردیده در موقع تأسیس سرمایه شرکت های سهامی عام از 5 میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. تعیین حداقل سرمایه در شرکت های سهامی از لحاظ اهمیت شرکت های مزبور است و سرمایه مزبور نباید در هیچ موقع کمتر از این میزان شود ، قسمت اخیر ماده 5 مقرر داشته در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تأسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر شود باید ظرف یک سال به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند . هرگاه قبل از صدور رأی قطعی ، موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود. بنابراین در صورتی که به علت زیان های وارده سرمایه از شرکت از میزان بالا تقلیل پیدا کند ، یک سال به شرکاء مهلت داده می شود که ، کمبود سرمایه را به وسیله ازدیاد سرمایه یا ورود سهام داران جدید جبران نمایند و یا این که نوع شرکت را تبدیل به شرکت با مسئولیت محدود و یا شرکت های دیگر کنند. حداکثر میزان سرمایه بسته به میل شرکاء است و قانون در آن دخالتی ندارد. انواع شرکت های سهامی

مواد اصلاحی قانون تجارت شرکت های سهامی را به دو نوع تقسیم نموده است:

شرکت سهامی عام

شرکت سهامی خاص

شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام شرکتی است که مؤسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند. به این طریق که مؤسسین قبلاً بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده اند و لا اقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تأسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهار نامه ای به ضمیمه طره اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام ، به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم می نمایند. شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارجی و تأسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه فردی کفاف آن را نمی دهد. فکر تأسیس هر شرکت ابتدا از ناحیه اشخاصی ایجاد می شود که به جهاتی که بستگی به این امر دارند: مانند این که امتیاز استخراج معادن و یا احداث خط آهن را به دست می آورند، یا این که خبرگی یا مطالعات اقتصادی در امر به خصوصی دارند . مسلم است در این صورت به عده ای که هم فکر بوده و یا سرمایه دار هستند مشورت و در صورت موافقت شروع به تأسیس شرکت سهامی عام می نمایند.

مؤسسین

قبل از هر کار این اشخاص که مؤسسین نامیده می شوند باید بیست درصد سرمایه را تعهد نمایند و سی و پنج درصد از مبلغ تعهد شده را نزد یکی از بانک ها در حسابی به نام شرکت در حال تأسیس بسپارند . مثلاً شرکتی که با سرمایه یکصد میلیون ریال تأسیس می شود

گزارش کاراموزی شرکت سهامی سپیدنت

اختصاصی از ژیکو گزارش کاراموزی شرکت سهامی سپیدنت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 106

گزارش کاراموزی شرکت سهامی سپیدنت

فهرست

تشکر و قدردانی 4

تقدیمی به : 5

مقدمه 7

تاریخچه 11

تاریخچه اینترنت در ایران 15

ابزار مورد نیاز جهت استفاده از اینترنت 17

مودم چیست ؟ 18

خدمات اینترنت 19

پست الکترونیکی 19

مثال هایی از حوزه های مختلف سطح بالای جغرافیایی 22

مثال هایی از حوزه های سطح بالای سازمانی 22

آشنایی با سایت های مهم در اینترنت 23

1. سایت یاهو ( Yahoo ) 23

2. سایت گوگل (Google ) 23

3. سایت ابای ( Ebay ) 24

4. سایت آمازون( Amazon ) 24

معرفی تعدادی مراکز مالی 25

تهیه نرم افزار 26

گپ زنی در اینترنت 26

بحث و گفتگوی گروه های تخصصی 28

تجارت الکترونیک 29

تاریخچه تجارت الکترونیک 29

تعریف تجارت الکترونیک 31

مزایا و معایب تجارت الکترونیک 33

بسترهای لازم برای تجارت الکترونیک 35

تجارت الکترونیک در ایران 35

آشنایی با بازاریابی از طریق اینترنت 38

تلفن اینترنتی 39

مزایای مکالمه تلفنی اینترنتی برای کار 39

مزایای استفاده از voip 40

مزایا و معایب ارتباطات اینترنتی 43

اساسنامه 45

اساسنامه محل کارآموزی 47

اساسنامه شرکت سپید نت ( سهامی خاص ) 47

ثبت شرکت ها 52

شرکت های سهامی 55

کلیات 55

تعریف شرکت 56

میزان سرمایه 57

انواع شرکت های سهامی 58

نحوه تاسیس شرکت های سهامی خاص 58

محدودیت های شرکت سهامی خاص 59

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی خاص 60

مدیریت 61

مهارت های مدیران 62

وظایف مدیریت 63

نقش های مدیر 65

نقش های ارتباطی 65

نقش های اطلاعاتی 66

نقش های تصمیم گیری 67

اصول و روش های حسابداری 69

اصل بهای تمام شده 69

تعریف وجه نقد 73

تنخواه گردان 74

حسابداری تنخواه گردان 75

صندوق 76

حساب بانک 77

انواع دفاتر تجاری 79

الف ) دفتر روزنامه 80

ب ) دفتر کل 82

ج) دفتر دارایی 83

د) دفتر کپیه 84

صورت های مالی 85

نمونه ترازنامه 86

نمونه صورت حساب سود و زیان 89

نتیجه گیری 95

فصل اول

1- مقدمه

2- تاریخچه

مقاله شرکت تولیدی کاشی تکسرام سهامی عام

اختصاصی از ژیکو مقاله شرکت تولیدی کاشی تکسرام سهامی عام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:12

هدف پروژه :

هدف از ایجاد این شرکت  سود آوری و تامین نیاز جامعه شهر و کمک به اشتغال زایی در سطح روستا می باشد این شرکت دارای سه زمینه فعالیت یعنی تزئین چینی , بلور و کاشی  می باشد ظرفیت تبدیل پودر به کاشی آماده به مصرف برای این شرکت حدود دو میلیون مترمربع  در سال           می باشد که وسایل تولید (به شرح جدول شماره 1 پیوست شده) که این ظرفیت باید در 3 شیفت کاری تولید شود این شرکت جمعا 170  نفر را مشغول بکار دارد که از این جمعیت 15 نفر را به عنوان کارشناس و 25 نفر را به عنوان تکنسین و 10 نفر را در قسمت اداری و مالی و دارای 100 نفر کار گر ساده می باشد . شایان ذکر است که تولیدات این شرکت مستقیماً توسط خود این  شرکت به بازار شهر منتقل شده و به فروش می رسد این تولید به مصرف بیشتر برای محصول کاشی کف و دیواری گرانیتی صدق  می کند که متقاضی زیاد دارد و تزئین کاشی بیشتر توسط سفارشاتی که از مصالح فروشی ها و یا گاهاً  از افراد شخصی که برای تزئین منازل خود استفاده  می کنند صورت  می گیرد.

نیروی انسانی :

همانطور که در بالا  اشاره شد یکی از اهداف این شرکت برای رفع بیکاری در سطح جامعه روستا می باشد و تمام کارمندان و کارگران این کارگاه از افراد بومی می باشند در حال حاضر برای تولید یک شیفت کاری 18 کارمند و دو  سرایدار و 18 کوره بان و 18 کارگر ساده مشغول بکار هستند که طبیعتاً برای تولید در شیفتهای بالاتر باید از کوره بان و کارگر بیشتری استفاده نمود.

مقاله درباره شرکت سهامی

اختصاصی از ژیکو مقاله درباره شرکت سهامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

شرکت سهامی

تقسیم سرمایه به سهام

مسئولیت دارندگان سهم

بازرگانی بودن عملیات شرکت

میزان سرمایه

انواع شرکت های سهامی

همچنین ببینید:

به موجب ماده 1 اصلاحی قانون تجارت مصوب 24 اسفند 1347 شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنه است و طبق ماده 2 قانون مذکور شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. در شرکت سهامی عده شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد . طبق ماده 5 حداقل میزان سرمایه نیز تعیین شده است. بنابراین مشخصات متمایزه این نوع شرکت عبارت است از :

سرمایه به سهام متساوی تقسیم شده باشد.

مسئولیت دارندگان سهام فقط محدود به سهام آنها است.

کلیه عملیات شرکت بازرگانی محسوب است .

عده شرکاء کمتر از سه نفر نخواهد بود .

سرمایه شرکت از مبلغ معینی نباید کمتر باشد.

تقسیم سرمایه به سهام

مسلم است شرکت سهامی مانند سایر شرکت ها باید دارای سرمایه باشد و اساس کار هر شرکت تجارتی سرمایه است منتهی در این قسم شرکت ها سرمایه باید به قسمت های مساوی تقسیم شده باشد و هر یک از اجزاء تقسیم را سهم گویند. مثلاً اگر شرکتی دو میلیون ریال سرمایه دارد باید به هزار سهم دو هزار ریالی و یا پانصد سهم چهار هزار ریالی تقسیم شده باشد و چنین شرکتی نمی تواند یک میلیون ریال از سرمایه خود را به 500 سهم دو هزار ریالی و بقیه را مثلاً به 250 سهم چهار هزار ریالی تقسیم نماید. شرکاء لازم نیست که هر یک فقط یک سهم داشته باشند بلکه هر شریک می تواند به هر مقدار که بخواهد سهم بخرد. مثلاً در شرکتی که سرمایه آن به یک صد سهم تقسیم شده است ممکن است یک شریک هفتاد سهم و شریک دیگر بیست سهم و بقیه شرکاء هر کدام یک سهم یا دو سهم داشته باشند. مسئولیت دارندگان سهم

در شرکت های سهامی شرکاء تا میزانی که سهم قبول نموده اند مسئل هستند و اضافه بر آن مسئولیتی ندارند و اگر شرکت به نحوی متضرر گردید که علاوه بر استهلاک سرمایه ، مبلغی هم بدهکار شد ، صاحبان سهام ملزم به پرداخت دیون شرکت نخواهند بود . مثلاً شرکتی که سرمایه آن دو میلیون ریال است اگر ورشکست شود به نحوی که پانصد هزار ریال پس از استهلاک سرمایه کسر بیاورد ، طلبکاران حق مطالبه از شرکاء را نخواهند داشت زیرا شخصیت و اعتبار شرکاء به هیچ وجه در شرکت دخالتی ندارد. بازرگانی بودن عملیات شرکت

هر قدر تمدن توسعه پیدا کند اموری که به اموال غیر منقول است بیشتر مورد نظر خواهد بود و مسلم است که آباد کردن آنها محتاج به سرمایه زیادی است که جز با تشکیل شرکت جمع آوری چنین سرمایه مقدور نیست. مثلا به جهت احداث سدهای بزرگ و آبیاری مناطق لم یزرع و بایر یا برای خرید و فروش خانه ها و اراضی جهت احداث خیابان که سرمایه فردی کفاف مخارج آن را نمی دهد ، اگر شرکتی که متصدی انجام عمل باشد دارای شخصیت حقوقی نبوده و نتواند مستقلاً معامله نماید و کارگر و کارمند استخدام کند از آن جهت شرکاء ناچاراً هریک به حساب شخصی خود این امور را انجام دهند ، به هیچ وجه منظور سرمایه گذاران عملی نشده و رکودی در عمران و آبادی کشور پدید می آید . با توجه به این موضوع ماده 2 اصلاحی قانون تجارت مقرر داشته که شرکت سهامی بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. باید دانست که از هفت نوع شرکت های تجارتی فقط شرکت سهامی می تواند موضوع عملیات خود را امور غیر بازرگانی قرار دهد و الا شرکت های تضامنی و نسبی و با مسئولیت محدود نمی توانند موضوع عملیات خود را امور بازرگانی قرار دهند و اگر اقدام به معاملات غیر تجارتی نمودند مشمول مقررات مربوط به امور تجارتی نخواهند بود. با تمام این احوال مقررات مربوط به اموال غیر منقول باید رعایت شود . مثلاً هرگاه شرکت سهامی شروع به خرید یا فروش اراضی نماید ثبت آن مانند اموال منقول در دفاتر تجارتی کافی نبوده و باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت رسیده و سایر تشریفات نسبت به آن مرعی گردد. عده شرکاء در سایر شرکت ها اعم از تجارتی یا مدنی عده شرکاء تعیین نشده و مطابق تعریفی که قبلاً کردیم ، شرکت تشکیل می شود از دو نفر شریک یا بیشتر ولی به موجب ماده 3 اصلاحی قانون تجارت در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد . به نظر می رسد که قرار دادن حداقل تعداد شرکاء 3 نفر، مربوط به شرکت های سهامی خاص است و الا در شرکت های سهامی عام عده شرکاء به شرحی که ذکر می شود کمتر از 5 نفر نخواهد بود. تعیین حداقل شرکاء به تعداد سه نفر جهت تطبیق با سایر مقررات شرکت های سهامی است. زیرا به موجب ماده 107 اصلاحی قانون تجارت شرکت سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده کلاً یا بعضاً قابل عزل می باشند اداره خواهد شد . عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد. بنابراین اگر تعداد شرکاء کمتر از پنج نفر باشد زیرا در این صورت هیئت مدیره که باید از صاحبان سهام انتخاب شوند تشکیل نخواهد شد.

میزان سرمایه

قانون در تعیین حداقل سرمایه شرکت ها جز در مورد شرکت های دخالتی ننموده و آن را به اختیار شرکاء قرار داده و به موجب ماده 5 اصلاحی قانون تجارت مقرر گردیده در موقع تأسیس سرمایه شرکت های سهامی عام از 5 میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. تعیین حداقل سرمایه در شرکت های سهامی از لحاظ اهمیت شرکت های مزبور است و سرمایه مزبور نباید در هیچ موقع کمتر از این میزان شود ، قسمت اخیر ماده 5 مقرر داشته در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تأسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر شود باید ظرف یک سال به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند . هرگاه قبل از صدور رأی قطعی ، موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود. بنابراین در صورتی که به علت زیان های وارده سرمایه از شرکت از میزان بالا تقلیل پیدا کند ، یک سال به شرکاء مهلت داده می شود که ، کمبود سرمایه را به وسیله ازدیاد سرمایه یا ورود سهام داران جدید جبران نمایند و یا این که نوع شرکت را تبدیل به شرکت با مسئولیت محدود و یا شرکت های دیگر کنند. حداکثر میزان سرمایه بسته به میل شرکاء است و قانون در آن دخالتی ندارد. انواع شرکت های سهامی

مواد اصلاحی قانون تجارت شرکت های سهامی را به دو نوع تقسیم نموده است:

شرکت سهامی عام

شرکت سهامی خاص

شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام شرکتی است که مؤسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند. به این طریق که مؤسسین قبلاً بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده اند و لا اقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تأسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهار نامه ای به ضمیمه طره اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام ، به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم می نمایند. شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و مسلم است برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارجی و تأسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه فردی کفاف آن را نمی دهد. فکر تأسیس هر شرکت ابتدا از ناحیه اشخاصی ایجاد می شود که به جهاتی که بستگی به این امر دارند: مانند این که امتیاز استخراج معادن و یا احداث خط آهن را به دست می آورند، یا این که خبرگی یا مطالعات اقتصادی در امر به خصوصی دارند . مسلم است در این صورت به عده ای که هم فکر بوده و یا سرمایه دار هستند مشورت و در صورت موافقت شروع به تأسیس شرکت سهامی عام می نمایند.

مؤسسین

قبل از هر کار این اشخاص که مؤسسین نامیده می شوند باید بیست درصد سرمایه را تعهد نمایند و سی و پنج درصد از مبلغ تعهد شده را نزد یکی از بانک ها در حسابی به نام شرکت در حال تأسیس بسپارند . مثلاً شرکتی که با سرمایه یکصد میلیون ریال تأسیس می شود